ἀγχίμολος

Ancient Greek

Etymology

From ἄγχι (ánkhi, “near”) plus the root of βλώσκω (blṓskō, “to come, go”) (future μολοῦμαι (moloûmai), aorist ἔμολον (émolon)).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /aŋ.kʰí.mo.los/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aŋˈkʰi.mo.los/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /aɲˈçi.mo.los/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aɲˈçi.mo.los/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aɲˈçi.mo.los/

Adjective

ἀγχίμολος • (ankhímolos) m or f (neuter ἀγχίμολον); second declension (Epic)

coming near

Declension

Second declension of ἀγχίμολος; ἀγχίμολον (Epic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	ἀγχίμολος ankhímolos	ἀγχίμολον ankhímolon	ἀγχιμόλω ankhimólō	ἀγχιμόλω ankhimólō	ἀγχίμολοι ankhímoloi	ἀγχίμολᾰ ankhímola
Genitive	ἀγχιμόλου / ἀγχιμολοῖο / ἀγχιμόλοιο / ἀγχιμολόο / ἀγχιμόλοο ankhimólou / ankhimoloîo / ankhimóloio / ankhimolóo / ankhimóloo	ἀγχιμόλου / ἀγχιμολοῖο / ἀγχιμόλοιο / ἀγχιμολόο / ἀγχιμόλοο ankhimólou / ankhimoloîo / ankhimóloio / ankhimolóo / ankhimóloo	ἀγχιμόλοιῐν ankhimóloiin	ἀγχιμόλοιῐν ankhimóloiin	ἀγχιμόλων ankhimólōn	ἀγχιμόλων ankhimólōn
Dative	ἀγχιμόλῳ ankhimólōi	ἀγχιμόλῳ ankhimólōi	ἀγχιμόλοιῐν ankhimóloiin	ἀγχιμόλοιῐν ankhimóloiin	ἀγχιμόλοισῐ / ἀγχιμόλοισῐν / ἀγχιμόλοις ankhimóloisi(n) / ankhimólois	ἀγχιμόλοισῐ / ἀγχιμόλοισῐν / ἀγχιμόλοις ankhimóloisi(n) / ankhimólois
Accusative	ἀγχίμολον ankhímolon	ἀγχίμολον ankhímolon	ἀγχιμόλω ankhimólō	ἀγχιμόλω ankhimólō	ἀγχιμόλους ankhimólous	ἀγχίμολᾰ ankhímola
Vocative	ἀγχίμολε ankhímole	ἀγχίμολον ankhímolon	ἀγχιμόλω ankhimólō	ἀγχιμόλω ankhimólō	ἀγχίμολοι ankhímoloi	ἀγχίμολᾰ ankhímola
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	ἀγχίμολον ankhímolon		ἀγχιμολώτερος ankhimolṓteros		ἀγχιμολώτᾰτος ankhimolṓtatos
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.