ἀλείατα

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.lěː.a.ta/ → /aˈli.a.ta/ → /aˈli.a.ta/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.lěː.a.ta/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aˈli.a.ta/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /aˈli.a.ta/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aˈli.a.ta/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aˈli.a.ta/

Noun

ἀλείατα • (aleíata)

1. nominative/accusative/vocative plural of ἄλειαρ (áleiar)