ἀναγιγνωσκόμενα

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.na.ɡi.ɡnɔːs.kó.me.na/ → /a.na.ʝi.ɣnosˈko.me.na/ → /a.na.ʝi.ɣnosˈko.me.na/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.na.ɡi.ɡnɔːs.kó.me.na/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.na.ɡi.ɡnosˈko.me.na/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.na.ʝi.ɣnosˈko.me.na/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.na.ʝi.ɣnosˈko.me.na/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.na.ʝi.ɣnosˈko.me.na/

Participle

ᾰ̓νᾰγῐγνωσκόμενᾰ • (anagignōskómena)

1. nominative/accusative/vocative neuter plural of ᾰ̓νᾰγῐγνωσκόμενος (anagignōskómenos)

Descendants

• Latin: anagignōscomena