ἀναποδίζω

See also: αναποδίζω

Ancient Greek

From ᾰ̓νᾰ- (“backwords”) +‎ πούς (gentive: ποδός) (“foot”) +‎ -ίζω (“suffix for verbs”).

ᾰ̓νᾰποδῐ́ζω • (anapodízō)

Present: ᾰ̓νᾰποδίζω

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓νᾰποδίζω	ᾰ̓νᾰποδίζεις	ᾰ̓νᾰποδίζει	ᾰ̓νᾰποδίζετον	ᾰ̓νᾰποδίζετον	ᾰ̓νᾰποδίζομεν	ᾰ̓νᾰποδίζετε	ᾰ̓νᾰποδίζουσῐ(ν)
	subjunctive	ᾰ̓νᾰποδίζω	ᾰ̓νᾰποδίζῃς	ᾰ̓νᾰποδίζῃ	ᾰ̓νᾰποδίζητον	ᾰ̓νᾰποδίζητον	ᾰ̓νᾰποδίζωμεν	ᾰ̓νᾰποδίζητε	ᾰ̓νᾰποδίζωσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓νᾰποδίζοιμῐ	ᾰ̓νᾰποδίζοις	ᾰ̓νᾰποδίζοι	ᾰ̓νᾰποδίζοιτον	ᾰ̓νᾰποδιζοίτην	ᾰ̓νᾰποδίζοιμεν	ᾰ̓νᾰποδίζοιτε	ᾰ̓νᾰποδίζοιεν
	imperative		ᾰ̓νᾰπόδιζε	ᾰ̓νᾰποδιζέτω	ᾰ̓νᾰποδίζετον	ᾰ̓νᾰποδιζέτων		ᾰ̓νᾰποδίζετε	ᾰ̓νᾰποδιζόντων
		active
infinitive		ᾰ̓νᾰποδίζειν
participle	m	ᾰ̓νᾰποδίζων
	f	ᾰ̓νᾰποδίζουσᾰ
	n	ᾰ̓νᾰποδῖζον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓νεπόδιζον	ᾰ̓νεπόδιζες	ᾰ̓νεπόδιζε(ν)	ᾰ̓νεποδίζετον	ᾰ̓νεποδιζέτην	ᾰ̓νεποδίζομεν	ᾰ̓νεποδίζετε	ᾰ̓νεπόδιζον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: ᾰ̓νᾰποδιέω (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓νᾰποδιέω	ᾰ̓νᾰποδιέεις	ᾰ̓νᾰποδιέει	ᾰ̓νᾰποδιέετον	ᾰ̓νᾰποδιέετον	ᾰ̓νᾰποδιέομεν	ᾰ̓νᾰποδιέετε	ᾰ̓νᾰποδιέουσῐ(ν)
active	optative	ᾰ̓νᾰποδιέοιμῐ	ᾰ̓νᾰποδιέοις	ᾰ̓νᾰποδιέοι	ᾰ̓νᾰποδιέοιτον	ᾰ̓νᾰποδιεοίτην	ᾰ̓νᾰποδιέοιμεν	ᾰ̓νᾰποδιέοιτε	ᾰ̓νᾰποδιέοιεν
		active
infinitive		ᾰ̓νᾰποδιέειν
participle	m	ᾰ̓νᾰποδιέων
	f	ᾰ̓νᾰποδιέουσᾰ
	n	ᾰ̓νᾰποδιέον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓νᾰποδιῶ	ᾰ̓νᾰποδιεῖς	ᾰ̓νᾰποδιεῖ	ᾰ̓νᾰποδιεῖτον	ᾰ̓νᾰποδιεῖτον	ᾰ̓νᾰποδιοῦμεν	ᾰ̓νᾰποδιεῖτε	ᾰ̓νᾰποδιοῦσῐ(ν)
active	optative	ᾰ̓νᾰποδιοίην, ᾰ̓νᾰποδιοῖμῐ	ᾰ̓νᾰποδιοίης, ᾰ̓νᾰποδιοῖς	ᾰ̓νᾰποδιοίη, ᾰ̓νᾰποδιοῖ	ᾰ̓νᾰποδιοῖτον, ᾰ̓νᾰποδιοίητον	ᾰ̓νᾰποδιοίτην, ᾰ̓νᾰποδιοιήτην	ᾰ̓νᾰποδιοῖμεν, ᾰ̓νᾰποδιοίημεν	ᾰ̓νᾰποδιοῖτε, ᾰ̓νᾰποδιοίητε	ᾰ̓νᾰποδιοῖεν, ᾰ̓νᾰποδιοίησᾰν
		active
infinitive		ᾰ̓νᾰποδιεῖν
participle	m	ᾰ̓νᾰποδιῶν
	f	ᾰ̓νᾰποδιοῦσᾰ
	n	ᾰ̓νᾰποδιοῦν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓νεπόδῐσᾰ	ᾰ̓νεπόδῐσᾰς	ᾰ̓νεπόδῐσε(ν)	ᾰ̓νεποδῐ́σᾰτον	ᾰ̓νεποδῐσᾰ́την	ᾰ̓νεποδῐ́σᾰμεν	ᾰ̓νεποδῐ́σᾰτε	ᾰ̓νεπόδῐσᾰν
	subjunctive	ᾰ̓νᾰποδῐ́σω	ᾰ̓νᾰποδῐ́σῃς	ᾰ̓νᾰποδῐ́σῃ	ᾰ̓νᾰποδῐ́σητον	ᾰ̓νᾰποδῐ́σητον	ᾰ̓νᾰποδῐ́σωμεν	ᾰ̓νᾰποδῐ́σητε	ᾰ̓νᾰποδῐ́σωσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓νᾰποδῐ́σαιμῐ	ᾰ̓νᾰποδῐ́σειᾰς, ᾰ̓νᾰποδῐ́σαις	ᾰ̓νᾰποδῐ́σειε(ν), ᾰ̓νᾰποδῐ́σαι	ᾰ̓νᾰποδῐ́σαιτον	ᾰ̓νᾰποδῐσαίτην	ᾰ̓νᾰποδῐ́σαιμεν	ᾰ̓νᾰποδῐ́σαιτε	ᾰ̓νᾰποδῐ́σειᾰν, ᾰ̓νᾰποδῐ́σαιεν
	imperative		ᾰ̓νᾰπόδῐσον	ᾰ̓νᾰποδῐσᾰ́τω	ᾰ̓νᾰποδῐ́σᾰτον	ᾰ̓νᾰποδῐσᾰ́των		ᾰ̓νᾰποδῐ́σᾰτε	ᾰ̓νᾰποδῐσᾰ́ντων
		active
infinitive		ᾰ̓νᾰποδῐ́σαι
participle	m	ᾰ̓νᾰποδῐ́σᾱς
	f	ᾰ̓νᾰποδῐ́σᾱσᾰ
	n	ᾰ̓νᾰποδῐ́σᾰν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

ᾰ̓νᾰποδισμός m (anapodismós, “going back; recall”)
ᾰ̓νᾰποδιστής m (anapodistḗs, “one who drives back”)
ᾰ̓νᾰποδιστικός (anapodistikós, “in retardation”)
ᾰ̓νᾰποδόω, -ῶ (anapodóō, -ô, “ἀναποδίζω, grow fresh feet”)
- ἀναποδόομαι, oῦμαι (anapodóomai, oûmai, “grow fresh feet -of scorpions-”)
ἐπᾰνᾰποδιστέον (epanapodistéon, “one must re-examine”)
ἐπᾰνᾰποδῐ́ζω (epanapodízō, “retrace one's steps in argument”)