ἀντίσχω

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /an.tís.kʰɔː/ → /anˈtis.xo/ → /anˈdis.xo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /an.tís.kʰɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /anˈtis.kʰo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /anˈtis.xo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /anˈtis.xo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /anˈdis.xo/

Verb

ἀντίσχω • (antískhō)

1. Alternative form of ἀντέχω (antékhō)

Conjugation

   Present: ἀντῐ́σχω, ἀντῐ́σχομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀντῐ́σχω	ἀντῐ́σχεις	ἀντῐ́σχει	ἀντῐ́σχετον	ἀντῐ́σχετον	ἀντῐ́σχομεν	ἀντῐ́σχετε	ἀντῐ́σχουσῐ(ν)
	subjunctive	ἀντῐ́σχω	ἀντῐ́σχῃς	ἀντῐ́σχῃ	ἀντῐ́σχητον	ἀντῐ́σχητον	ἀντῐ́σχωμεν	ἀντῐ́σχητε	ἀντῐ́σχωσῐ(ν)
	optative	ἀντῐ́σχοιμῐ	ἀντῐ́σχοις	ἀντῐ́σχοι	ἀντῐ́σχοιτον	ἀντῐσχοίτην	ἀντῐ́σχοιμεν	ἀντῐ́σχοιτε	ἀντῐ́σχοιεν
	imperative		ἄντῐσχε	ἀντῐσχέτω	ἀντῐ́σχετον	ἀντῐσχέτων		ἀντῐ́σχετε	ἀντῐσχόντων
middle/ passive	indicative	ἀντῐ́σχομαι	ἀντῐ́σχῃ, ἀντῐ́σχει	ἀντῐ́σχεται	ἀντῐ́σχεσθον	ἀντῐ́σχεσθον	ἀντῐσχόμεθᾰ	ἀντῐ́σχεσθε	ἀντῐ́σχονται
	subjunctive	ἀντῐ́σχωμαι	ἀντῐ́σχῃ	ἀντῐ́σχηται	ἀντῐ́σχησθον	ἀντῐ́σχησθον	ἀντῐσχώμεθᾰ	ἀντῐ́σχησθε	ἀντῐ́σχωνται
	optative	ἀντῐσχοίμην	ἀντῐ́σχοιο	ἀντῐ́σχοιτο	ἀντῐ́σχοισθον	ἀντῐσχοίσθην	ἀντῐσχοίμεθᾰ	ἀντῐ́σχοισθε	ἀντῐ́σχοιντο
	imperative		ἀντῐ́σχου	ἀντῐσχέσθω	ἀντῐ́σχεσθον	ἀντῐσχέσθων		ἀντῐ́σχεσθε	ἀντῐσχέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἀντῐ́σχειν				ἀντῐ́σχεσθαι
participle	m	ἀντῐ́σχων				ἀντῐσχόμενος
	f	ἀντῐ́σχουσᾰ				ἀντῐσχομένη
	n	ἀντῐ́σχον				ἀντῐσχόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἀντῐ́σχον, ἀντῐσχόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀντῐ́σχον	ἀντῐ́σχες	ἀντῐ́σχε(ν)	ἀντῐ́σχετον	ἀντῐσχέτην	ἀντῐ́σχομεν	ἀντῐ́σχετε	ἀντῐ́σχον
middle/ passive	indicative	ἀντῐσχόμην	ἀντῐ́σχου	ἀντῐ́σχετο	ἀντῐ́σχεσθον	ἀντῐσχέσθην	ἀντῐσχόμεθᾰ	ἀντῐ́σχεσθε	ἀντῐ́σχοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ἀντῐσχήσω, ἀντῐσχήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀντῐσχήσω	ἀντῐσχήσεις	ἀντῐσχήσει	ἀντῐσχήσετον	ἀντῐσχήσετον	ἀντῐσχήσομεν	ἀντῐσχήσετε	ἀντῐσχήσουσῐ(ν)
	optative	ἀντῐσχήσοιμῐ	ἀντῐσχήσοις	ἀντῐσχήσοι	ἀντῐσχήσοιτον	ἀντῐσχησοίτην	ἀντῐσχήσοιμεν	ἀντῐσχήσοιτε	ἀντῐσχήσοιεν
middle	indicative	ἀντῐσχήσομαι	ἀντῐσχήσῃ, ἀντῐσχήσει	ἀντῐσχήσεται	ἀντῐσχήσεσθον	ἀντῐσχήσεσθον	ἀντῐσχησόμεθᾰ	ἀντῐσχήσεσθε	ἀντῐσχήσονται
	optative	ἀντῐσχησοίμην	ἀντῐσχήσοιο	ἀντῐσχήσοιτο	ἀντῐσχήσοισθον	ἀντῐσχησοίσθην	ἀντῐσχησοίμεθᾰ	ἀντῐσχήσοισθε	ἀντῐσχήσοιντο
		active			middle
infinitive		ἀντῐσχήσειν			ἀντῐσχήσεσθαι
participle	m	ἀντῐσχήσων			ἀντῐσχησόμενος
	f	ἀντῐσχήσουσᾰ			ἀντῐσχησομένη
	n	ἀντῐσχῆσον			ἀντῐσχησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

See ἀντέχω (antékhō) for all other forms.

Verb

ἀντίσχω • (antískhō)

1. first-person singular aorist active subjunctive of ἀντέχω (antékhō)

Further reading

• ἀντίσχω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963