ἀνταναλύω

Ancient Greek

Etymology

From ἀντι- (anti-, “against”) +‎ ᾰ̓νᾰλῡ́ω (analū́ō, “unsettle, unloose”)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /an.ta.na.lý.ɔː/ → /an.ta.naˈly.o/ → /an.da.naˈli.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /an.ta.na.lý.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /an.ta.naˈly.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /an.ta.naˈly.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /an.ta.naˈly.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /an.da.naˈli.o/

Verb

ἀντᾰνᾰλύω • (antanalúō)

1. to counteract

Conjugation

   Present: ἀντᾰνᾰλῡ́ω, ἀντᾰνᾰλῡ́ομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀντᾰνᾰλῡ́ω	ἀντᾰνᾰλῡ́εις	ἀντᾰνᾰλῡ́ει	ἀντᾰνᾰλῡ́ετον	ἀντᾰνᾰλῡ́ετον	ἀντᾰνᾰλῡ́ομεν	ἀντᾰνᾰλῡ́ετε	ἀντᾰνᾰλῡ́ουσῐ(ν)
	subjunctive	ἀντᾰνᾰλῡ́ω	ἀντᾰνᾰλῡ́ῃς	ἀντᾰνᾰλῡ́ῃ	ἀντᾰνᾰλῡ́ητον	ἀντᾰνᾰλῡ́ητον	ἀντᾰνᾰλῡ́ωμεν	ἀντᾰνᾰλῡ́ητε	ἀντᾰνᾰλῡ́ωσῐ(ν)
	optative	ἀντᾰνᾰλῡ́οιμῐ	ἀντᾰνᾰλῡ́οις	ἀντᾰνᾰλῡ́οι	ἀντᾰνᾰλῡ́οιτον	ἀντᾰνᾰλῡοίτην	ἀντᾰνᾰλῡ́οιμεν	ἀντᾰνᾰλῡ́οιτε	ἀντᾰνᾰλῡ́οιεν
	imperative		ἀντᾰνᾰ́λῡε	ἀντᾰνᾰλῡέτω	ἀντᾰνᾰλῡ́ετον	ἀντᾰνᾰλῡέτων		ἀντᾰνᾰλῡ́ετε	ἀντᾰνᾰλῡόντων
middle/ passive	indicative	ἀντᾰνᾰλῡ́ομαι	ἀντᾰνᾰλῡ́ῃ, ἀντᾰνᾰλῡ́ει	ἀντᾰνᾰλῡ́εται	ἀντᾰνᾰλῡ́εσθον	ἀντᾰνᾰλῡ́εσθον	ἀντᾰνᾰλῡόμεθᾰ	ἀντᾰνᾰλῡ́εσθε	ἀντᾰνᾰλῡ́ονται
	subjunctive	ἀντᾰνᾰλῡ́ωμαι	ἀντᾰνᾰλῡ́ῃ	ἀντᾰνᾰλῡ́ηται	ἀντᾰνᾰλῡ́ησθον	ἀντᾰνᾰλῡ́ησθον	ἀντᾰνᾰλῡώμεθᾰ	ἀντᾰνᾰλῡ́ησθε	ἀντᾰνᾰλῡ́ωνται
	optative	ἀντᾰνᾰλῡοίμην	ἀντᾰνᾰλῡ́οιο	ἀντᾰνᾰλῡ́οιτο	ἀντᾰνᾰλῡ́οισθον	ἀντᾰνᾰλῡοίσθην	ἀντᾰνᾰλῡοίμεθᾰ	ἀντᾰνᾰλῡ́οισθε	ἀντᾰνᾰλῡ́οιντο
	imperative		ἀντᾰνᾰλῡ́ου	ἀντᾰνᾰλῡέσθω	ἀντᾰνᾰλῡ́εσθον	ἀντᾰνᾰλῡέσθων		ἀντᾰνᾰλῡ́εσθε	ἀντᾰνᾰλῡέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἀντᾰνᾰλῡ́ειν				ἀντᾰνᾰλῡ́εσθαι
participle	m	ἀντᾰνᾰλῡ́ων				ἀντᾰνᾰλῡόμενος
	f	ἀντᾰνᾰλῡ́ουσᾰ				ἀντᾰνᾰλῡομένη
	n	ἀντᾰνᾰλῦον				ἀντᾰνᾰλῡόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἀντᾰνέλῡον, ἀντᾰνελῡόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀντᾰνέλῡον	ἀντᾰνέλῡες	ἀντᾰνέλῡε(ν)	ἀντᾰνελῡ́ετον	ἀντᾰνελῡέτην	ἀντᾰνελῡ́ομεν	ἀντᾰνελῡ́ετε	ἀντᾰνέλῡον
middle/ passive	indicative	ἀντᾰνελῡόμην	ἀντᾰνελῡ́ου	ἀντᾰνελῡ́ετο	ἀντᾰνελῡ́εσθον	ἀντᾰνελῡέσθην	ἀντᾰνελῡόμεθᾰ	ἀντᾰνελῡ́εσθε	ἀντᾰνελῡ́οντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ἀντᾰνᾰλῡ́σω, ἀντᾰνᾰλῡ́σομαι, ἀντᾰνᾰλῠθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀντᾰνᾰλῡ́σω	ἀντᾰνᾰλῡ́σεις	ἀντᾰνᾰλῡ́σει	ἀντᾰνᾰλῡ́σετον	ἀντᾰνᾰλῡ́σετον	ἀντᾰνᾰλῡ́σομεν	ἀντᾰνᾰλῡ́σετε	ἀντᾰνᾰλῡ́σουσῐ(ν)
	optative	ἀντᾰνᾰλῡ́σοιμῐ	ἀντᾰνᾰλῡ́σοις	ἀντᾰνᾰλῡ́σοι	ἀντᾰνᾰλῡ́σοιτον	ἀντᾰνᾰλῡσοίτην	ἀντᾰνᾰλῡ́σοιμεν	ἀντᾰνᾰλῡ́σοιτε	ἀντᾰνᾰλῡ́σοιεν
middle	indicative	ἀντᾰνᾰλῡ́σομαι	ἀντᾰνᾰλῡ́σῃ, ἀντᾰνᾰλῡ́σει	ἀντᾰνᾰλῡ́σεται	ἀντᾰνᾰλῡ́σεσθον	ἀντᾰνᾰλῡ́σεσθον	ἀντᾰνᾰλῡσόμεθᾰ	ἀντᾰνᾰλῡ́σεσθε	ἀντᾰνᾰλῡ́σονται
	optative	ἀντᾰνᾰλῡσοίμην	ἀντᾰνᾰλῡ́σοιο	ἀντᾰνᾰλῡ́σοιτο	ἀντᾰνᾰλῡ́σοισθον	ἀντᾰνᾰλῡσοίσθην	ἀντᾰνᾰλῡσοίμεθᾰ	ἀντᾰνᾰλῡ́σοισθε	ἀντᾰνᾰλῡ́σοιντο
passive	indicative	ἀντᾰνᾰλῠθήσομαι	ἀντᾰνᾰλῠθήσῃ	ἀντᾰνᾰλῠθήσεται	ἀντᾰνᾰλῠθήσεσθον	ἀντᾰνᾰλῠθήσεσθον	ἀντᾰνᾰλῠθησόμεθᾰ	ἀντᾰνᾰλῠθήσεσθε	ἀντᾰνᾰλῠθήσονται
	optative	ἀντᾰνᾰλῠθησοίμην	ἀντᾰνᾰλῠθήσοιο	ἀντᾰνᾰλῠθήσοιτο	ἀντᾰνᾰλῠθήσοισθον	ἀντᾰνᾰλῠθησοίσθην	ἀντᾰνᾰλῠθησοίμεθᾰ	ἀντᾰνᾰλῠθήσοισθε	ἀντᾰνᾰλῠθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ἀντᾰνᾰλῡ́σειν			ἀντᾰνᾰλῡ́σεσθαι		ἀντᾰνᾰλῠθήσεσθαι
participle	m	ἀντᾰνᾰλῡ́σων			ἀντᾰνᾰλῡσόμενος		ἀντᾰνᾰλῠθησόμενος
	f	ἀντᾰνᾰλῡ́σουσᾰ			ἀντᾰνᾰλῡσομένη		ἀντᾰνᾰλῠθησομένη
	n	ἀντᾰνᾰλῦσον			ἀντᾰνᾰλῡσόμενον		ἀντᾰνᾰλῠθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἀντᾰνέλῡσᾰ, ἀντᾰνελῡσᾰ́μην, ἀντᾰνελῠ́θην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀντᾰνέλῡσᾰ	ἀντᾰνέλῡσᾰς	ἀντᾰνέλῡσε(ν)	ἀντᾰνελῡ́σᾰτον	ἀντᾰνελῡσᾰ́την	ἀντᾰνελῡ́σᾰμεν	ἀντᾰνελῡ́σᾰτε	ἀντᾰνέλῡσᾰν
	subjunctive	ἀντᾰνᾰλῡ́σω	ἀντᾰνᾰλῡ́σῃς	ἀντᾰνᾰλῡ́σῃ	ἀντᾰνᾰλῡ́σητον	ἀντᾰνᾰλῡ́σητον	ἀντᾰνᾰλῡ́σωμεν	ἀντᾰνᾰλῡ́σητε	ἀντᾰνᾰλῡ́σωσῐ(ν)
	optative	ἀντᾰνᾰλῡ́σαιμῐ	ἀντᾰνᾰλῡ́σειᾰς, ἀντᾰνᾰλῡ́σαις	ἀντᾰνᾰλῡ́σειε(ν), ἀντᾰνᾰλῡ́σαι	ἀντᾰνᾰλῡ́σαιτον	ἀντᾰνᾰλῡσαίτην	ἀντᾰνᾰλῡ́σαιμεν	ἀντᾰνᾰλῡ́σαιτε	ἀντᾰνᾰλῡ́σειᾰν, ἀντᾰνᾰλῡ́σαιεν
	imperative		ἀντᾰνᾰ́λῡσον	ἀντᾰνᾰλῡσᾰ́τω	ἀντᾰνᾰλῡ́σᾰτον	ἀντᾰνᾰλῡσᾰ́των		ἀντᾰνᾰλῡ́σᾰτε	ἀντᾰνᾰλῡσᾰ́ντων
middle	indicative	ἀντᾰνελῡσᾰ́μην	ἀντᾰνελῡ́σω	ἀντᾰνελῡ́σᾰτο	ἀντᾰνελῡ́σᾰσθον	ἀντᾰνελῡσᾰ́σθην	ἀντᾰνελῡσᾰ́μεθᾰ	ἀντᾰνελῡ́σᾰσθε	ἀντᾰνελῡ́σᾰντο
	subjunctive	ἀντᾰνᾰλῡ́σωμαι	ἀντᾰνᾰλῡ́σῃ	ἀντᾰνᾰλῡ́σηται	ἀντᾰνᾰλῡ́σησθον	ἀντᾰνᾰλῡ́σησθον	ἀντᾰνᾰλῡσώμεθᾰ	ἀντᾰνᾰλῡ́σησθε	ἀντᾰνᾰλῡ́σωνται
	optative	ἀντᾰνᾰλῡσαίμην	ἀντᾰνᾰλῡ́σαιο	ἀντᾰνᾰλῡ́σαιτο	ἀντᾰνᾰλῡ́σαισθον	ἀντᾰνᾰλῡσαίσθην	ἀντᾰνᾰλῡσαίμεθᾰ	ἀντᾰνᾰλῡ́σαισθε	ἀντᾰνᾰλῡ́σαιντο
	imperative		ἀντᾰνᾰ́λῡσαι	ἀντᾰνᾰλῡσᾰ́σθω	ἀντᾰνᾰλῡ́σᾰσθον	ἀντᾰνᾰλῡσᾰ́σθων		ἀντᾰνᾰλῡ́σᾰσθε	ἀντᾰνᾰλῡσᾰ́σθων
passive	indicative	ἀντᾰνελῠ́θην	ἀντᾰνελῠ́θης	ἀντᾰνελῠ́θη	ἀντᾰνελῠ́θητον	ἀντᾰνελῠθήτην	ἀντᾰνελῠ́θημεν	ἀντᾰνελῠ́θητε	ἀντᾰνελῠ́θησᾰν
	subjunctive	ἀντᾰνᾰλῠθῶ	ἀντᾰνᾰλῠθῇς	ἀντᾰνᾰλῠθῇ	ἀντᾰνᾰλῠθῆτον	ἀντᾰνᾰλῠθῆτον	ἀντᾰνᾰλῠθῶμεν	ἀντᾰνᾰλῠθῆτε	ἀντᾰνᾰλῠθῶσῐ(ν)
	optative	ἀντᾰνᾰλῠθείην	ἀντᾰνᾰλῠθείης	ἀντᾰνᾰλῠθείη	ἀντᾰνᾰλῠθεῖτον, ἀντᾰνᾰλῠθείητον	ἀντᾰνᾰλῠθείτην, ἀντᾰνᾰλῠθειήτην	ἀντᾰνᾰλῠθεῖμεν, ἀντᾰνᾰλῠθείημεν	ἀντᾰνᾰλῠθεῖτε, ἀντᾰνᾰλῠθείητε	ἀντᾰνᾰλῠθεῖεν, ἀντᾰνᾰλῠθείησᾰν
	imperative		ἀντᾰνᾰλῠ́θητῐ	ἀντᾰνᾰλῠθήτω	ἀντᾰνᾰλῠ́θητον	ἀντᾰνᾰλῠθήτων		ἀντᾰνᾰλῠ́θητε	ἀντᾰνᾰλῠθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ἀντᾰνᾰλῦσαι			ἀντᾰνᾰλῡ́σᾰσθαι		ἀντᾰνᾰλῠθῆναι
participle	m	ἀντᾰνᾰλῡ́σᾱς			ἀντᾰνᾰλῡσᾰ́μενος		ἀντᾰνᾰλῠθείς
	f	ἀντᾰνᾰλῡ́σᾱσᾰ			ἀντᾰνᾰλῡσᾰμένη		ἀντᾰνᾰλῠθεῖσᾰ
	n	ἀντᾰνᾰλῦσᾰν			ἀντᾰνᾰλῡσᾰ́μενον		ἀντᾰνᾰλῠθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ἀντᾰνᾰλέλῠκᾰ, ἀντᾰνᾰλέλῠμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀντᾰνᾰλέλῠκᾰ	ἀντᾰνᾰλέλῠκᾰς	ἀντᾰνᾰλέλῠκε(ν)	ἀντᾰνᾰλελῠ́κᾰτον	ἀντᾰνᾰλελῠ́κᾰτον	ἀντᾰνᾰλελῠ́κᾰμεν	ἀντᾰνᾰλελῠ́κᾰτε	ἀντᾰνᾰλελῠ́κᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἀντᾰνᾰλελῠ́κω	ἀντᾰνᾰλελῠ́κῃς	ἀντᾰνᾰλελῠ́κῃ	ἀντᾰνᾰλελῠ́κητον	ἀντᾰνᾰλελῠ́κητον	ἀντᾰνᾰλελῠ́κωμεν	ἀντᾰνᾰλελῠ́κητε	ἀντᾰνᾰλελῠ́κωσῐ(ν)
	optative	ἀντᾰνᾰλελῠ́κοιμῐ, ἀντᾰνᾰλελῠκοίην	ἀντᾰνᾰλελῠ́κοις, ἀντᾰνᾰλελῠκοίης	ἀντᾰνᾰλελῠ́κοι, ἀντᾰνᾰλελῠκοίη	ἀντᾰνᾰλελῠ́κοιτον	ἀντᾰνᾰλελῠκοίτην	ἀντᾰνᾰλελῠ́κοιμεν	ἀντᾰνᾰλελῠ́κοιτε	ἀντᾰνᾰλελῠ́κοιεν
	imperative		ἀντᾰνᾰλέλῠκε	ἀντᾰνᾰλελῠκέτω	ἀντᾰνᾰλελῠ́κετον	ἀντᾰνᾰλελῠκέτων		ἀντᾰνᾰλελῠ́κετε	ἀντᾰνᾰλελῠκόντων
middle/ passive	indicative	ἀντᾰνᾰλέλῠμαι	ἀντᾰνᾰλέλῠσαι	ἀντᾰνᾰλέλῠται	ἀντᾰνᾰλέλῠσθον	ἀντᾰνᾰλέλῠσθον	ἀντᾰνᾰλελῠ́μεθᾰ	ἀντᾰνᾰλέλῠσθε	ἀντᾰνᾰλέλῠνται
	subjunctive	ἀντᾰνᾰλελῠμένος ὦ	ἀντᾰνᾰλελῠμένος ᾖς	ἀντᾰνᾰλελῠμένος ᾖ	ἀντᾰνᾰλελῠμένω ἦτον	ἀντᾰνᾰλελῠμένω ἦτον	ἀντᾰνᾰλελῠμένοι ὦμεν	ἀντᾰνᾰλελῠμένοι ἦτε	ἀντᾰνᾰλελῠμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἀντᾰνᾰλελῠμένος εἴην	ἀντᾰνᾰλελῠμένος εἴης	ἀντᾰνᾰλελῠμένος εἴη	ἀντᾰνᾰλελῠμένω εἴητον/εἶτον	ἀντᾰνᾰλελῠμένω εἰήτην/εἴτην	ἀντᾰνᾰλελῠμένοι εἴημεν/εἶμεν	ἀντᾰνᾰλελῠμένοι εἴητε/εἶτε	ἀντᾰνᾰλελῠμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἀντᾰνᾰλέλῠσο	ἀντᾰνᾰλελῠ́σθω	ἀντᾰνᾰλέλῠσθον	ἀντᾰνᾰλελῠ́σθων		ἀντᾰνᾰλέλῠσθε	ἀντᾰνᾰλελῠ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		ἀντᾰνᾰλελῠκέναι				ἀντᾰνᾰλελῠ́σθαι
participle	m	ἀντᾰνᾰλελῠκώς				ἀντᾰνᾰλελῠμένος
	f	ἀντᾰνᾰλελῠκυῖᾰ				ἀντᾰνᾰλελῠμένη
	n	ἀντᾰνᾰλελῠκός				ἀντᾰνᾰλελῠμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἀντᾰνελελῠ́κειν, ἀντᾰνελελῠ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀντᾰνελελῠ́κειν, ἀντᾰνελελῠ́κη	ἀντᾰνελελῠ́κεις, ἀντᾰνελελῠ́κης	ἀντᾰνελελῠ́κει(ν)	ἀντᾰνελελῠ́κετον	ἀντᾰνελελῠκέτην	ἀντᾰνελελῠ́κεμεν	ἀντᾰνελελῠ́κετε	ἀντᾰνελελῠ́κεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἀντᾰνελελῠ́μην	ἀντᾰνελέλῠσο	ἀντᾰνελέλῠτο	ἀντᾰνελέλῠσθον	ἀντᾰνελελῠ́σθην	ἀντᾰνελελῠ́μεθᾰ	ἀντᾰνελέλῠσθε	ἀντᾰνελέλῠντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future perfect: ἀντᾰνᾰλελῡ́σομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	ἀντᾰνᾰλελῡ́σομαι	ἀντᾰνᾰλελῡ́σῃ, ἀντᾰνᾰλελῡ́σει	ἀντᾰνᾰλελῡ́σεται	ἀντᾰνᾰλελῡ́σεσθον	ἀντᾰνᾰλελῡ́σεσθον	ἀντᾰνᾰλελῡσόμεθᾰ	ἀντᾰνᾰλελῡ́σεσθε	ἀντᾰνᾰλελῡ́σονται
	optative	ἀντᾰνᾰλελῡσοίμην	ἀντᾰνᾰλελῡ́σοιο	ἀντᾰνᾰλελῡ́σοιτο	ἀντᾰνᾰλελῡ́σοισθον	ἀντᾰνᾰλελῡσοίσθην	ἀντᾰνᾰλελῡσοίμεθᾰ	ἀντᾰνᾰλελῡ́σοισθε	ἀντᾰνᾰλελῡ́σοιντο
						middle/passive
infinitive						ἀντᾰνᾰλελῡ́σεσθαι
participle	m					ἀντᾰνᾰλελῡσόμενος
	f					ἀντᾰνᾰλελῡσομένη
	n					ἀντᾰνᾰλελῡσόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.