ἀντεπιβουλεύω

Ancient Greek

Etymology

From ἀντι- (anti-) +‎ ἐπιβουλεύω (epibouleúō).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /an.te.pi.buː.lěu̯.ɔː/ → /an.te.pi.βuˈle.βo/ → /an.de.pi.vuˈle.vo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /an.te.pi.buː.lěu̯.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /an.te.pi.buˈle.wo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /an.te.pi.βuˈle.βo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /an.te.pi.vuˈle.vo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /an.de.pi.vuˈle.vo/

Verb

προεπῐβουλεύω • (proepibouleúō)

1. to form counter-designs

Conjugation

   Present: ἀντεπῐβουλεύω, ἀντεπῐβουλεύομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀντεπῐβουλεύω	ἀντεπῐβουλεύεις	ἀντεπῐβουλεύει	ἀντεπῐβουλεύετον	ἀντεπῐβουλεύετον	ἀντεπῐβουλεύομεν	ἀντεπῐβουλεύετε	ἀντεπῐβουλεύουσῐ(ν)
	subjunctive	ἀντεπῐβουλεύω	ἀντεπῐβουλεύῃς	ἀντεπῐβουλεύῃ	ἀντεπῐβουλεύητον	ἀντεπῐβουλεύητον	ἀντεπῐβουλεύωμεν	ἀντεπῐβουλεύητε	ἀντεπῐβουλεύωσῐ(ν)
	optative	ἀντεπῐβουλεύοιμῐ	ἀντεπῐβουλεύοις	ἀντεπῐβουλεύοι	ἀντεπῐβουλεύοιτον	ἀντεπῐβουλευοίτην	ἀντεπῐβουλεύοιμεν	ἀντεπῐβουλεύοιτε	ἀντεπῐβουλεύοιεν
	imperative		ἀντεπῐβούλευε	ἀντεπῐβουλευέτω	ἀντεπῐβουλεύετον	ἀντεπῐβουλευέτων		ἀντεπῐβουλεύετε	ἀντεπῐβουλευόντων
middle/ passive	indicative	ἀντεπῐβουλεύομαι	ἀντεπῐβουλεύῃ, ἀντεπῐβουλεύει	ἀντεπῐβουλεύεται	ἀντεπῐβουλεύεσθον	ἀντεπῐβουλεύεσθον	ἀντεπῐβουλευόμεθᾰ	ἀντεπῐβουλεύεσθε	ἀντεπῐβουλεύονται
	subjunctive	ἀντεπῐβουλεύωμαι	ἀντεπῐβουλεύῃ	ἀντεπῐβουλεύηται	ἀντεπῐβουλεύησθον	ἀντεπῐβουλεύησθον	ἀντεπῐβουλευώμεθᾰ	ἀντεπῐβουλεύησθε	ἀντεπῐβουλεύωνται
	optative	ἀντεπῐβουλευοίμην	ἀντεπῐβουλεύοιο	ἀντεπῐβουλεύοιτο	ἀντεπῐβουλεύοισθον	ἀντεπῐβουλευοίσθην	ἀντεπῐβουλευοίμεθᾰ	ἀντεπῐβουλεύοισθε	ἀντεπῐβουλεύοιντο
	imperative		ἀντεπῐβουλεύου	ἀντεπῐβουλευέσθω	ἀντεπῐβουλεύεσθον	ἀντεπῐβουλευέσθων		ἀντεπῐβουλεύεσθε	ἀντεπῐβουλευέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἀντεπῐβουλεύειν				ἀντεπῐβουλεύεσθαι
participle	m	ἀντεπῐβουλεύων				ἀντεπῐβουλευόμενος
	f	ἀντεπῐβουλεύουσᾰ				ἀντεπῐβουλευομένη
	n	ἀντεπῐβουλεῦον				ἀντεπῐβουλευόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἀντεπεβούλευον, ἀντεπεβουλευόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀντεπεβούλευον	ἀντεπεβούλευες	ἀντεπεβούλευε(ν)	ἀντεπεβουλεύετον	ἀντεπεβουλευέτην	ἀντεπεβουλεύομεν	ἀντεπεβουλεύετε	ἀντεπεβούλευον
middle/ passive	indicative	ἀντεπεβουλευόμην	ἀντεπεβουλεύου	ἀντεπεβουλεύετο	ἀντεπεβουλεύεσθον	ἀντεπεβουλευέσθην	ἀντεπεβουλευόμεθᾰ	ἀντεπεβουλεύεσθε	ἀντεπεβουλεύοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ἀντεπῐβουλεύσω, ἀντεπῐβουλεύσομαι, ἀντεπῐβουλευθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀντεπῐβουλεύσω	ἀντεπῐβουλεύσεις	ἀντεπῐβουλεύσει	ἀντεπῐβουλεύσετον	ἀντεπῐβουλεύσετον	ἀντεπῐβουλεύσομεν	ἀντεπῐβουλεύσετε	ἀντεπῐβουλεύσουσῐ(ν)
	optative	ἀντεπῐβουλεύσοιμῐ	ἀντεπῐβουλεύσοις	ἀντεπῐβουλεύσοι	ἀντεπῐβουλεύσοιτον	ἀντεπῐβουλευσοίτην	ἀντεπῐβουλεύσοιμεν	ἀντεπῐβουλεύσοιτε	ἀντεπῐβουλεύσοιεν
middle	indicative	ἀντεπῐβουλεύσομαι	ἀντεπῐβουλεύσῃ, ἀντεπῐβουλεύσει	ἀντεπῐβουλεύσεται	ἀντεπῐβουλεύσεσθον	ἀντεπῐβουλεύσεσθον	ἀντεπῐβουλευσόμεθᾰ	ἀντεπῐβουλεύσεσθε	ἀντεπῐβουλεύσονται
	optative	ἀντεπῐβουλευσοίμην	ἀντεπῐβουλεύσοιο	ἀντεπῐβουλεύσοιτο	ἀντεπῐβουλεύσοισθον	ἀντεπῐβουλευσοίσθην	ἀντεπῐβουλευσοίμεθᾰ	ἀντεπῐβουλεύσοισθε	ἀντεπῐβουλεύσοιντο
passive	indicative	ἀντεπῐβουλευθήσομαι	ἀντεπῐβουλευθήσῃ	ἀντεπῐβουλευθήσεται	ἀντεπῐβουλευθήσεσθον	ἀντεπῐβουλευθήσεσθον	ἀντεπῐβουλευθησόμεθᾰ	ἀντεπῐβουλευθήσεσθε	ἀντεπῐβουλευθήσονται
	optative	ἀντεπῐβουλευθησοίμην	ἀντεπῐβουλευθήσοιο	ἀντεπῐβουλευθήσοιτο	ἀντεπῐβουλευθήσοισθον	ἀντεπῐβουλευθησοίσθην	ἀντεπῐβουλευθησοίμεθᾰ	ἀντεπῐβουλευθήσοισθε	ἀντεπῐβουλευθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ἀντεπῐβουλεύσειν			ἀντεπῐβουλεύσεσθαι		ἀντεπῐβουλευθήσεσθαι
participle	m	ἀντεπῐβουλεύσων			ἀντεπῐβουλευσόμενος		ἀντεπῐβουλευθησόμενος
	f	ἀντεπῐβουλεύσουσᾰ			ἀντεπῐβουλευσομένη		ἀντεπῐβουλευθησομένη
	n	ἀντεπῐβουλεῦσον			ἀντεπῐβουλευσόμενον		ἀντεπῐβουλευθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἀντεπεβούλευσᾰ, ἀντεπεβουλευσᾰ́μην, ἀντεπεβουλεύθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀντεπεβούλευσᾰ	ἀντεπεβούλευσᾰς	ἀντεπεβούλευσε(ν)	ἀντεπεβουλεύσᾰτον	ἀντεπεβουλευσᾰ́την	ἀντεπεβουλεύσᾰμεν	ἀντεπεβουλεύσᾰτε	ἀντεπεβούλευσᾰν
	subjunctive	ἀντεπῐβουλεύσω	ἀντεπῐβουλεύσῃς	ἀντεπῐβουλεύσῃ	ἀντεπῐβουλεύσητον	ἀντεπῐβουλεύσητον	ἀντεπῐβουλεύσωμεν	ἀντεπῐβουλεύσητε	ἀντεπῐβουλεύσωσῐ(ν)
	optative	ἀντεπῐβουλεύσαιμῐ	ἀντεπῐβουλεύσειᾰς, ἀντεπῐβουλεύσαις	ἀντεπῐβουλεύσειε(ν), ἀντεπῐβουλεύσαι	ἀντεπῐβουλεύσαιτον	ἀντεπῐβουλευσαίτην	ἀντεπῐβουλεύσαιμεν	ἀντεπῐβουλεύσαιτε	ἀντεπῐβουλεύσειᾰν, ἀντεπῐβουλεύσαιεν
	imperative		ἀντεπῐβούλευσον	ἀντεπῐβουλευσᾰ́τω	ἀντεπῐβουλεύσᾰτον	ἀντεπῐβουλευσᾰ́των		ἀντεπῐβουλεύσᾰτε	ἀντεπῐβουλευσᾰ́ντων
middle	indicative	ἀντεπεβουλευσᾰ́μην	ἀντεπεβουλεύσω	ἀντεπεβουλεύσᾰτο	ἀντεπεβουλεύσᾰσθον	ἀντεπεβουλευσᾰ́σθην	ἀντεπεβουλευσᾰ́μεθᾰ	ἀντεπεβουλεύσᾰσθε	ἀντεπεβουλεύσᾰντο
	subjunctive	ἀντεπῐβουλεύσωμαι	ἀντεπῐβουλεύσῃ	ἀντεπῐβουλεύσηται	ἀντεπῐβουλεύσησθον	ἀντεπῐβουλεύσησθον	ἀντεπῐβουλευσώμεθᾰ	ἀντεπῐβουλεύσησθε	ἀντεπῐβουλεύσωνται
	optative	ἀντεπῐβουλευσαίμην	ἀντεπῐβουλεύσαιο	ἀντεπῐβουλεύσαιτο	ἀντεπῐβουλεύσαισθον	ἀντεπῐβουλευσαίσθην	ἀντεπῐβουλευσαίμεθᾰ	ἀντεπῐβουλεύσαισθε	ἀντεπῐβουλεύσαιντο
	imperative		ἀντεπῐβούλευσαι	ἀντεπῐβουλευσᾰ́σθω	ἀντεπῐβουλεύσᾰσθον	ἀντεπῐβουλευσᾰ́σθων		ἀντεπῐβουλεύσᾰσθε	ἀντεπῐβουλευσᾰ́σθων
passive	indicative	ἀντεπεβουλεύθην	ἀντεπεβουλεύθης	ἀντεπεβουλεύθη	ἀντεπεβουλεύθητον	ἀντεπεβουλευθήτην	ἀντεπεβουλεύθημεν	ἀντεπεβουλεύθητε	ἀντεπεβουλεύθησᾰν
	subjunctive	ἀντεπῐβουλευθῶ	ἀντεπῐβουλευθῇς	ἀντεπῐβουλευθῇ	ἀντεπῐβουλευθῆτον	ἀντεπῐβουλευθῆτον	ἀντεπῐβουλευθῶμεν	ἀντεπῐβουλευθῆτε	ἀντεπῐβουλευθῶσῐ(ν)
	optative	ἀντεπῐβουλευθείην	ἀντεπῐβουλευθείης	ἀντεπῐβουλευθείη	ἀντεπῐβουλευθεῖτον, ἀντεπῐβουλευθείητον	ἀντεπῐβουλευθείτην, ἀντεπῐβουλευθειήτην	ἀντεπῐβουλευθεῖμεν, ἀντεπῐβουλευθείημεν	ἀντεπῐβουλευθεῖτε, ἀντεπῐβουλευθείητε	ἀντεπῐβουλευθεῖεν, ἀντεπῐβουλευθείησᾰν
	imperative		ἀντεπῐβουλεύθητῐ	ἀντεπῐβουλευθήτω	ἀντεπῐβουλεύθητον	ἀντεπῐβουλευθήτων		ἀντεπῐβουλεύθητε	ἀντεπῐβουλευθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ἀντεπῐβουλεῦσαι			ἀντεπῐβουλεύσᾰσθαι		ἀντεπῐβουλευθῆναι
participle	m	ἀντεπῐβουλεύσᾱς			ἀντεπῐβουλευσᾰ́μενος		ἀντεπῐβουλευθείς
	f	ἀντεπῐβουλεύσᾱσᾰ			ἀντεπῐβουλευσᾰμένη		ἀντεπῐβουλευθεῖσᾰ
	n	ἀντεπῐβουλεῦσᾰν			ἀντεπῐβουλευσᾰ́μενον		ἀντεπῐβουλευθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ἀντεπῐβεβούλευκᾰ, ἀντεπῐβεβούλευμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀντεπῐβεβούλευκᾰ	ἀντεπῐβεβούλευκᾰς	ἀντεπῐβεβούλευκε(ν)	ἀντεπῐβεβουλεύκᾰτον	ἀντεπῐβεβουλεύκᾰτον	ἀντεπῐβεβουλεύκᾰμεν	ἀντεπῐβεβουλεύκᾰτε	ἀντεπῐβεβουλεύκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἀντεπῐβεβουλεύκω	ἀντεπῐβεβουλεύκῃς	ἀντεπῐβεβουλεύκῃ	ἀντεπῐβεβουλεύκητον	ἀντεπῐβεβουλεύκητον	ἀντεπῐβεβουλεύκωμεν	ἀντεπῐβεβουλεύκητε	ἀντεπῐβεβουλεύκωσῐ(ν)
	optative	ἀντεπῐβεβουλεύκοιμῐ, ἀντεπῐβεβουλευκοίην	ἀντεπῐβεβουλεύκοις, ἀντεπῐβεβουλευκοίης	ἀντεπῐβεβουλεύκοι, ἀντεπῐβεβουλευκοίη	ἀντεπῐβεβουλεύκοιτον	ἀντεπῐβεβουλευκοίτην	ἀντεπῐβεβουλεύκοιμεν	ἀντεπῐβεβουλεύκοιτε	ἀντεπῐβεβουλεύκοιεν
	imperative		ἀντεπῐβεβούλευκε	ἀντεπῐβεβουλευκέτω	ἀντεπῐβεβουλεύκετον	ἀντεπῐβεβουλευκέτων		ἀντεπῐβεβουλεύκετε	ἀντεπῐβεβουλευκόντων
middle/ passive	indicative	ἀντεπῐβεβούλευμαι	ἀντεπῐβεβούλευσαι	ἀντεπῐβεβούλευται	ἀντεπῐβεβούλευσθον	ἀντεπῐβεβούλευσθον	ἀντεπῐβεβουλεύμεθᾰ	ἀντεπῐβεβούλευσθε	ἀντεπῐβεβούλευνται
	subjunctive	ἀντεπῐβεβουλευμένος ὦ	ἀντεπῐβεβουλευμένος ᾖς	ἀντεπῐβεβουλευμένος ᾖ	ἀντεπῐβεβουλευμένω ἦτον	ἀντεπῐβεβουλευμένω ἦτον	ἀντεπῐβεβουλευμένοι ὦμεν	ἀντεπῐβεβουλευμένοι ἦτε	ἀντεπῐβεβουλευμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἀντεπῐβεβουλευμένος εἴην	ἀντεπῐβεβουλευμένος εἴης	ἀντεπῐβεβουλευμένος εἴη	ἀντεπῐβεβουλευμένω εἴητον/εἶτον	ἀντεπῐβεβουλευμένω εἰήτην/εἴτην	ἀντεπῐβεβουλευμένοι εἴημεν/εἶμεν	ἀντεπῐβεβουλευμένοι εἴητε/εἶτε	ἀντεπῐβεβουλευμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἀντεπῐβεβούλευσο	ἀντεπῐβεβουλεύσθω	ἀντεπῐβεβούλευσθον	ἀντεπῐβεβουλεύσθων		ἀντεπῐβεβούλευσθε	ἀντεπῐβεβουλεύσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἀντεπῐβεβουλευκέναι				ἀντεπῐβεβουλεῦσθαι
participle	m	ἀντεπῐβεβουλευκώς				ἀντεπῐβεβουλευμένος
	f	ἀντεπῐβεβουλευκυῖᾰ				ἀντεπῐβεβουλευμένη
	n	ἀντεπῐβεβουλευκός				ἀντεπῐβεβουλευμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἀντεπεβεβουλεύκειν, ἀντεπεβεβουλεύμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀντεπεβεβουλεύκειν, ἀντεπεβεβουλεύκη	ἀντεπεβεβουλεύκεις, ἀντεπεβεβουλεύκης	ἀντεπεβεβουλεύκει(ν)	ἀντεπεβεβουλεύκετον	ἀντεπεβεβουλευκέτην	ἀντεπεβεβουλεύκεμεν	ἀντεπεβεβουλεύκετε	ἀντεπεβεβουλεύκεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἀντεπεβεβουλεύμην	ἀντεπεβεβούλευσο	ἀντεπεβεβούλευτο	ἀντεπεβεβούλευσθον	ἀντεπεβεβουλεύσθην	ἀντεπεβεβουλεύμεθᾰ	ἀντεπεβεβούλευσθε	ἀντεπεβεβούλευντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

• ἀντεπιβουλεύω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἀντεπιβουλεύω in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th–12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften
• “ἀντεπιβουλεύω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press