ἀπαγχονάω

Ancient Greek

Etymology

From ἀπο- (apo-) +‎ ἀγχόνη (ankhónē, “noose”) +‎ -άω (-áō, verb-forming suffix)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.paŋ.kʰo.ná.ɔː/ → /a.paŋ.xoˈna.o/ → /a.paŋ.xoˈna.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.paŋ.kʰo.ná.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.paŋ.kʰoˈna.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.paŋ.xoˈna.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.paŋ.xoˈna.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.paŋ.xoˈna.o/

Verb

ἀπαγχονάω • (apankhonáō)

1. Synonym of ἀπαγχονίζω (apankhonízō, “hang by a noose, strangle”)

Conjugation

   Present: ἀπαγχονᾰ́ω, ἀπαγχονᾰ́ομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀπαγχονᾰ́ω	ἀπαγχονᾰ́εις	ἀπαγχονᾰ́ει	ἀπαγχονᾰ́ετον	ἀπαγχονᾰ́ετον	ἀπαγχονᾰ́ομεν	ἀπαγχονᾰ́ετε	ἀπαγχονᾰ́ουσῐ(ν)
	subjunctive	ἀπαγχονᾰ́ω	ἀπαγχονᾰ́ῃς	ἀπαγχονᾰ́ῃ	ἀπαγχονᾰ́ητον	ἀπαγχονᾰ́ητον	ἀπαγχονᾰ́ωμεν	ἀπαγχονᾰ́ητε	ἀπαγχονᾰ́ωσῐ(ν)
	optative	ἀπαγχονᾰ́οιμῐ	ἀπαγχονᾰ́οις	ἀπαγχονᾰ́οι	ἀπαγχονᾰ́οιτον	ἀπαγχονᾰοίτην	ἀπαγχονᾰ́οιμεν	ἀπαγχονᾰ́οιτε	ἀπαγχονᾰ́οιεν
	imperative		ἀπαγχόνᾰε	ἀπαγχονᾰέτω	ἀπαγχονᾰ́ετον	ἀπαγχονᾰέτων		ἀπαγχονᾰ́ετε	ἀπαγχονᾰόντων
middle/ passive	indicative	ἀπαγχονᾰ́ομαι	ἀπαγχονᾰ́ῃ, ἀπαγχονᾰ́ει	ἀπαγχονᾰ́εται	ἀπαγχονᾰ́εσθον	ἀπαγχονᾰ́εσθον	ἀπαγχονᾰόμεθᾰ	ἀπαγχονᾰ́εσθε	ἀπαγχονᾰ́ονται
	subjunctive	ἀπαγχονᾰ́ωμαι	ἀπαγχονᾰ́ῃ	ἀπαγχονᾰ́ηται	ἀπαγχονᾰ́ησθον	ἀπαγχονᾰ́ησθον	ἀπαγχονᾰώμεθᾰ	ἀπαγχονᾰ́ησθε	ἀπαγχονᾰ́ωνται
	optative	ἀπαγχονᾰοίμην	ἀπαγχονᾰ́οιο	ἀπαγχονᾰ́οιτο	ἀπαγχονᾰ́οισθον	ἀπαγχονᾰοίσθην	ἀπαγχονᾰοίμεθᾰ	ἀπαγχονᾰ́οισθε	ἀπαγχονᾰ́οιντο
	imperative		ἀπαγχονᾰ́ου	ἀπαγχονᾰέσθω	ἀπαγχονᾰ́εσθον	ἀπαγχονᾰέσθων		ἀπαγχονᾰ́εσθε	ἀπαγχονᾰέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἀπαγχονᾰ́ειν				ἀπαγχονᾰ́εσθαι
participle	m	ἀπαγχονᾰ́ων				ἀπαγχονᾰόμενος
	f	ἀπαγχονᾰ́ουσᾰ				ἀπαγχονᾰομένη
	n	ἀπαγχονᾰ́ον				ἀπαγχονᾰόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: ἀπαγχονῶ, ἀπαγχονῶμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀπαγχονῶ	ἀπαγχονᾷς	ἀπαγχονᾷ	ἀπαγχονᾶτον	ἀπαγχονᾶτον	ἀπαγχονῶμεν	ἀπαγχονᾶτε	ἀπαγχονῶσῐ(ν)
	subjunctive	ἀπαγχονῶ	ἀπαγχονᾷς	ἀπαγχονᾷ	ἀπαγχονᾶτον	ἀπαγχονᾶτον	ἀπαγχονῶμεν	ἀπαγχονᾶτε	ἀπαγχονῶσῐ(ν)
	optative	ἀπαγχονῴην, ἀπαγχονῷμῐ	ἀπαγχονῴης, ἀπαγχονῷς	ἀπαγχονῴη, ἀπαγχονῷ	ἀπαγχονῷτον, ἀπαγχονῴητον	ἀπαγχονῴτην, ἀπαγχονῳήτην	ἀπαγχονῷμεν, ἀπαγχονῴημεν	ἀπαγχονῷτε, ἀπαγχονῴητε	ἀπαγχονῷεν, ἀπαγχονῴησᾰν
	imperative		ἀπαγχόνᾱ	ἀπαγχονᾱ́τω	ἀπαγχονᾶτον	ἀπαγχονᾱ́των		ἀπαγχονᾶτε	ἀπαγχονώντων
middle/ passive	indicative	ἀπαγχονῶμαι	ἀπαγχονᾷ	ἀπαγχονᾶται	ἀπαγχονᾶσθον	ἀπαγχονᾶσθον	ἀπαγχονώμεθᾰ	ἀπαγχονᾶσθε	ἀπαγχονῶνται
	subjunctive	ἀπαγχονῶμαι	ἀπαγχονᾷ	ἀπαγχονᾶται	ἀπαγχονᾶσθον	ἀπαγχονᾶσθον	ἀπαγχονώμεθᾰ	ἀπαγχονᾶσθε	ἀπαγχονῶνται
	optative	ἀπαγχονῴμην	ἀπαγχονῷο	ἀπαγχονῷτο	ἀπαγχονῷσθον	ἀπαγχονῴσθην	ἀπαγχονῴμεθᾰ	ἀπαγχονῷσθε	ἀπαγχονῷντο
	imperative		ἀπαγχονῶ	ἀπαγχονᾱ́σθω	ἀπαγχονᾶσθον	ἀπαγχονᾱ́σθων		ἀπαγχονᾶσθε	ἀπαγχονᾱ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		ἀπαγχονᾶν				ἀπαγχονᾶσθαι
participle	m	ἀπαγχονῶν				ἀπαγχονώμενος
	f	ἀπαγχονῶσᾰ				ἀπαγχονωμένη
	n	ἀπαγχονῶν				ἀπαγχονώμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἀπηγχόνᾰον, ἀπηγχονᾰόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀπηγχόνᾰον	ἀπηγχόνᾰες	ἀπηγχόνᾰε(ν)	ἀπηγχονᾰ́ετον	ἀπηγχονᾰέτην	ἀπηγχονᾰ́ομεν	ἀπηγχονᾰ́ετε	ἀπηγχόνᾰον
middle/ passive	indicative	ἀπηγχονᾰόμην	ἀπηγχονᾰ́ου	ἀπηγχονᾰ́ετο	ἀπηγχονᾰ́εσθον	ἀπηγχονᾰέσθην	ἀπηγχονᾰόμεθᾰ	ἀπηγχονᾰ́εσθε	ἀπηγχονᾰ́οντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἀπηγχόνων, ἀπηγχονώμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀπηγχόνων	ἀπηγχόνᾱς	ἀπηγχόνᾱ	ἀπηγχονᾶτον	ἀπηγχονᾱ́την	ἀπηγχονῶμεν	ἀπηγχονᾶτε	ἀπηγχόνων
middle/ passive	indicative	ἀπηγχονώμην	ἀπηγχονῶ	ἀπηγχονᾶτο	ἀπηγχονᾶσθον	ἀπηγχονᾱ́σθην	ἀπηγχονώμεθᾰ	ἀπηγχονᾶσθε	ἀπηγχονῶντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ἀπαγχονήσω, ἀπαγχονήσομαι, ἀπαγχονησθήσομαι Attic

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀπαγχονήσω	ἀπαγχονήσεις	ἀπαγχονήσει	ἀπαγχονήσετον	ἀπαγχονήσετον	ἀπαγχονήσομεν	ἀπαγχονήσετε	ἀπαγχονήσουσῐ(ν)
	optative	ἀπαγχονήσοιμῐ	ἀπαγχονήσοις	ἀπαγχονήσοι	ἀπαγχονήσοιτον	ἀπαγχονησοίτην	ἀπαγχονήσοιμεν	ἀπαγχονήσοιτε	ἀπαγχονήσοιεν
middle	indicative	ἀπαγχονήσομαι	ἀπαγχονήσῃ, ἀπαγχονήσει	ἀπαγχονήσεται	ἀπαγχονήσεσθον	ἀπαγχονήσεσθον	ἀπαγχονησόμεθᾰ	ἀπαγχονήσεσθε	ἀπαγχονήσονται
	optative	ἀπαγχονησοίμην	ἀπαγχονήσοιο	ἀπαγχονήσοιτο	ἀπαγχονήσοισθον	ἀπαγχονησοίσθην	ἀπαγχονησοίμεθᾰ	ἀπαγχονήσοισθε	ἀπαγχονήσοιντο
passive	indicative	ἀπαγχονησθήσομαι	ἀπαγχονησθήσῃ	ἀπαγχονησθήσεται	ἀπαγχονησθήσεσθον	ἀπαγχονησθήσεσθον	ἀπαγχονησθησόμεθᾰ	ἀπαγχονησθήσεσθε	ἀπαγχονησθήσονται
	optative	ἀπαγχονησθησοίμην	ἀπαγχονησθήσοιο	ἀπαγχονησθήσοιτο	ἀπαγχονησθήσοισθον	ἀπαγχονησθησοίσθην	ἀπαγχονησθησοίμεθᾰ	ἀπαγχονησθήσοισθε	ἀπαγχονησθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ἀπαγχονήσειν			ἀπαγχονήσεσθαι		ἀπαγχονησθήσεσθαι
participle	m	ἀπαγχονήσων			ἀπαγχονησόμενος		ἀπαγχονησθησόμενος
	f	ἀπαγχονήσουσᾰ			ἀπαγχονησομένη		ἀπαγχονησθησομένη
	n	ἀπαγχονῆσον			ἀπαγχονησόμενον		ἀπαγχονησθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἀπηγχόνησᾰ, ἀπηγχονησᾰ́μην, ἀπηγχονήσθην Attic

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀπηγχόνησᾰ	ἀπηγχόνησᾰς	ἀπηγχόνησε(ν)	ἀπηγχονήσᾰτον	ἀπηγχονησᾰ́την	ἀπηγχονήσᾰμεν	ἀπηγχονήσᾰτε	ἀπηγχόνησᾰν
	subjunctive	ἀπηγχονήσω	ἀπηγχονήσῃς	ἀπηγχονήσῃ	ἀπηγχονήσητον	ἀπηγχονήσητον	ἀπηγχονήσωμεν	ἀπηγχονήσητε	ἀπηγχονήσωσῐ(ν)
	optative	ἀπηγχονήσαιμῐ	ἀπηγχονήσειᾰς, ἀπηγχονήσαις	ἀπηγχονήσειε(ν), ἀπηγχονήσαι	ἀπηγχονήσαιτον	ἀπηγχονησαίτην	ἀπηγχονήσαιμεν	ἀπηγχονήσαιτε	ἀπηγχονήσειᾰν, ἀπηγχονήσαιεν
	imperative		ἀπηγχόνησον	ἀπηγχονησᾰ́τω	ἀπηγχονήσᾰτον	ἀπηγχονησᾰ́των		ἀπηγχονήσᾰτε	ἀπηγχονησᾰ́ντων
middle	indicative	ἀπηγχονησᾰ́μην	ἀπηγχονήσω	ἀπηγχονήσᾰτο	ἀπηγχονήσᾰσθον	ἀπηγχονησᾰ́σθην	ἀπηγχονησᾰ́μεθᾰ	ἀπηγχονήσᾰσθε	ἀπηγχονήσᾰντο
	subjunctive	ἀπηγχονήσωμαι	ἀπηγχονήσῃ	ἀπηγχονήσηται	ἀπηγχονήσησθον	ἀπηγχονήσησθον	ἀπηγχονησώμεθᾰ	ἀπηγχονήσησθε	ἀπηγχονήσωνται
	optative	ἀπηγχονησαίμην	ἀπηγχονήσαιο	ἀπηγχονήσαιτο	ἀπηγχονήσαισθον	ἀπηγχονησαίσθην	ἀπηγχονησαίμεθᾰ	ἀπηγχονήσαισθε	ἀπηγχονήσαιντο
	imperative		ἀπηγχόνησαι	ἀπηγχονησᾰ́σθω	ἀπηγχονήσᾰσθον	ἀπηγχονησᾰ́σθων		ἀπηγχονήσᾰσθε	ἀπηγχονησᾰ́σθων
passive	indicative	ἀπηγχονήσθην	ἀπηγχονήσθης	ἀπηγχονήσθη	ἀπηγχονήσθητον	ἀπηγχονησθήτην	ἀπηγχονήσθημεν	ἀπηγχονήσθητε	ἀπηγχονήσθησᾰν
	subjunctive	ἀπηγχονησθῶ	ἀπηγχονησθῇς	ἀπηγχονησθῇ	ἀπηγχονησθῆτον	ἀπηγχονησθῆτον	ἀπηγχονησθῶμεν	ἀπηγχονησθῆτε	ἀπηγχονησθῶσῐ(ν)
	optative	ἀπηγχονησθείην	ἀπηγχονησθείης	ἀπηγχονησθείη	ἀπηγχονησθεῖτον, ἀπηγχονησθείητον	ἀπηγχονησθείτην, ἀπηγχονησθειήτην	ἀπηγχονησθεῖμεν, ἀπηγχονησθείημεν	ἀπηγχονησθεῖτε, ἀπηγχονησθείητε	ἀπηγχονησθεῖεν, ἀπηγχονησθείησᾰν
	imperative		ἀπηγχονήσθητῐ	ἀπηγχονησθήτω	ἀπηγχονήσθητον	ἀπηγχονησθήτων		ἀπηγχονήσθητε	ἀπηγχονησθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ἀπηγχονῆσαι			ἀπηγχονήσᾰσθαι		ἀπηγχονησθῆναι
participle	m	ἀπηγχονήσᾱς			ἀπηγχονησᾰ́μενος		ἀπηγχονησθείς
	f	ἀπηγχονήσᾱσᾰ			ἀπηγχονησᾰμένη		ἀπηγχονησθεῖσᾰ
	n	ἀπηγχονῆσᾰν			ἀπηγχονησᾰ́μενον		ἀπηγχονησθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ἀπηγχόνηκᾰ, ἀπηγχόνημαι Attic

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀπηγχόνηκᾰ	ἀπηγχόνηκᾰς	ἀπηγχόνηκε(ν)	ἀπηγχονήκᾰτον	ἀπηγχονήκᾰτον	ἀπηγχονήκᾰμεν	ἀπηγχονήκᾰτε	ἀπηγχονήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἀπηγχονήκω	ἀπηγχονήκῃς	ἀπηγχονήκῃ	ἀπηγχονήκητον	ἀπηγχονήκητον	ἀπηγχονήκωμεν	ἀπηγχονήκητε	ἀπηγχονήκωσῐ(ν)
	optative	ἀπηγχονήκοιμῐ, ἀπηγχονηκοίην	ἀπηγχονήκοις, ἀπηγχονηκοίης	ἀπηγχονήκοι, ἀπηγχονηκοίη	ἀπηγχονήκοιτον	ἀπηγχονηκοίτην	ἀπηγχονήκοιμεν	ἀπηγχονήκοιτε	ἀπηγχονήκοιεν
	imperative		ἀπηγχόνηκε	ἀπηγχονηκέτω	ἀπηγχονήκετον	ἀπηγχονηκέτων		ἀπηγχονήκετε	ἀπηγχονηκόντων
middle/ passive	indicative	ἀπηγχόνημαι	ἀπηγχόνησαι	ἀπηγχόνηται	ἀπηγχόνησθον	ἀπηγχόνησθον	ἀπηγχονήμεθᾰ	ἀπηγχόνησθε	ἀπηγχόνηνται
	subjunctive	ἀπηγχονημένος ὦ	ἀπηγχονημένος ᾖς	ἀπηγχονημένος ᾖ	ἀπηγχονημένω ἦτον	ἀπηγχονημένω ἦτον	ἀπηγχονημένοι ὦμεν	ἀπηγχονημένοι ἦτε	ἀπηγχονημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἀπηγχονημένος εἴην	ἀπηγχονημένος εἴης	ἀπηγχονημένος εἴη	ἀπηγχονημένω εἴητον/εἶτον	ἀπηγχονημένω εἰήτην/εἴτην	ἀπηγχονημένοι εἴημεν/εἶμεν	ἀπηγχονημένοι εἴητε/εἶτε	ἀπηγχονημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἀπηγχόνησο	ἀπηγχονήσθω	ἀπηγχόνησθον	ἀπηγχονήσθων		ἀπηγχόνησθε	ἀπηγχονήσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἀπηγχονηκέναι				ἀπηγχονῆσθαι
participle	m	ἀπηγχονηκώς				ἀπηγχονημένος
	f	ἀπηγχονηκυῖᾰ				ἀπηγχονημένη
	n	ἀπηγχονηκός				ἀπηγχονημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἀπηγχονήκειν, ἀπηγχονήμην Attic

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀπηγχονήκειν, ἀπηγχονήκη	ἀπηγχονήκεις, ἀπηγχονήκης	ἀπηγχονήκει(ν)	ἀπηγχονήκετον	ἀπηγχονηκέτην	ἀπηγχονήκεμεν	ἀπηγχονήκετε	ἀπηγχονήκεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἀπηγχονήμην	ἀπηγχόνησο	ἀπηγχόνητο	ἀπηγχόνησθον	ἀπηγχονήσθην	ἀπηγχονήμεθᾰ	ἀπηγχόνησθε	ἀπηγχόνηντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.