ἀπημείφθην

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.pɛː.měːpʰ.tʰɛːn/ → /a.piˈmiɸ.θin/ → /a.piˈmif.θin/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.pɛː.měːpʰ.tʰɛːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.pe̝ˈmipʰ.tʰe̝n/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.piˈmiɸ.θin/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.piˈmif.θin/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.piˈmif.θin/

Verb

ᾰ̓πημείφθην • (apēmeíphthēn)

1. first-person singular aorist passive indicative of ἀπαμείβομαι (apameíbomai)