ἀποκολοκύντωσις

Ancient Greek edit

FWOTD – 18 October 2016

English Wikipedia has an article on:

Apocolocyntosis

A word invented for use in the title of the work Apocolocyntosis (divi) Claudii, a satire by Seneca on the apotheosis of the Roman emperor Claudius. From ἀπο- (apo-) +‎ κολοκυνθίς (kolokunthís, “gourd”) +‎ -ωσις (-ōsis, verbal noun suffix), by analogy with ἀποθέωσις (apothéōsis).

ἀποκολοκύντωσις • (apokolokúntōsis) f (genitive ἀποκολοκυντώσεως); third declension

(nonce word) pumpkinification (act of turning into a pumpkin, in jocular contrast with deification)
- 155 CE – 235 CE, Cassius Dio, Collected Works 61.35:
  Συνέθηκε μὲν γὰρ καὶ ὁ Σενέκας σύγγραμμα, ἀποκολοκύντωσιν αὐτὸ ὥσπερ τινὰ ἀπαθανάτισιν ὀνομάσας ..
  Sunéthēke mèn gàr kaì ho Senékas súngramma, apokolokúntōsin autò hṓsper tinà apathanátisin onomásas ..
  Seneca himself had composed a work that he called “Pumpkinification” —a word formed on the analogy of “deification” ..

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ ἀποκολοκύντωσῐς hē apokolokúntōsis	τὼ ἀποκολοκυντώσει tṑ apokolokuntṓsei	αἱ ἀποκολοκυντώσεις hai apokolokuntṓseis
Genitive	τῆς ἀποκολοκυντώσεως tês apokolokuntṓseōs	τοῖν ἀποκολοκυντωσέοιν toîn apokolokuntōséoin	τῶν ἀποκολοκυντώσεων tôn apokolokuntṓseōn
Dative	τῇ ἀποκολοκυντώσει têi apokolokuntṓsei	τοῖν ἀποκολοκυντωσέοιν toîn apokolokuntōséoin	ταῖς ἀποκολοκυντώσεσῐ / ἀποκολοκυντώσεσῐν taîs apokolokuntṓsesi(n)
Accusative	τὴν ἀποκολοκύντωσῐν tḕn apokolokúntōsin	τὼ ἀποκολοκυντώσει tṑ apokolokuntṓsei	τᾱ̀ς ἀποκολοκυντώσεις tā̀s apokolokuntṓseis
Vocative	ἀποκολοκύντωσῐ apokolokúntōsi	ἀποκολοκυντώσει apokolokuntṓsei	ἀποκολοκυντώσεις apokolokuntṓseis
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Latin: apocolocyntōsis
- → English: pumpkinification (calque)
- → French: apocoloquintose (learned)

“ἀποκολοκύντωσις”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press