ἀποπέμπομαι

See also: αποπέμπομαι

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.po.pém.po.mai̯/ → /a.poˈpem.po.mɛ/ → /a.poˈpem.bo.me/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.po.pém.po.mai̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.poˈpem.po.mɛ/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.poˈpem.po.mɛ/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.poˈpem.po.me/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.poˈpem.bo.me/

Verb

ᾰ̓ποπέμπομαι • (apopémpomai)

1. first-person singular indicative present mediopassive of ᾰ̓ποπέμπω (apopémpō)