ἀποπλέοντες

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.po.plé.on.tes/ → /a.poˈple.on.tes/ → /a.poˈple.on.des/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.po.plé.on.tes/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.poˈple.on.tes/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.poˈple.on.tes/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.poˈple.on.tes/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.poˈple.on.des/

Participle

ἀποπλέοντες • (apopléontes)

1. masculine nominative/vocative plural of ἀποπλέων (apopléōn)