ἀρχαΐζων

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ar.kʰa.íz.dɔːn/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ar.kʰaˈi.zon/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ar.xaˈi.zon/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ar.xaˈi.zon/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ar.xaˈi.zon/

Participle

ἀρχαΐζων • (arkhaḯzōn) m (feminine ἀρχαΐζουσᾰ, neuter ἀρχαΐζον); first/third declension

masculine nominative singular present active participle of ἀρχαΐζω (arkhaḯzō)

Declension

First and third declension of ἀρχαΐζων; ἀρχαΐζουσᾰ; ἀρχᾰΐζον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ἀρχαΐζων arkhaḯzōn	ἀρχαΐζουσᾰ arkhaḯzousa	ἀρχᾰΐζον arkhaḯzon	ἀρχαΐζοντε arkhaḯzonte	ἀρχαϊζούσᾱ arkhaïzoúsā	ἀρχαΐζοντε arkhaḯzonte	ἀρχαΐζοντες arkhaḯzontes	ἀρχαΐζουσαι arkhaḯzousai	ἀρχαΐζοντᾰ arkhaḯzonta
Genitive	ἀρχαΐζοντος arkhaḯzontos	ἀρχαϊζούσης arkhaïzoúsēs	ἀρχαΐζοντος arkhaḯzontos	ἀρχαϊζόντοιν arkhaïzóntoin	ἀρχαϊζούσαιν arkhaïzoúsain	ἀρχαϊζόντοιν arkhaïzóntoin	ἀρχαϊζόντων arkhaïzóntōn	ἀρχαϊζουσῶν arkhaïzousôn	ἀρχαϊζόντων arkhaïzóntōn
Dative	ἀρχαΐζοντῐ arkhaḯzonti	ἀρχαϊζούσῃ arkhaïzoúsēi	ἀρχαΐζοντῐ arkhaḯzonti	ἀρχαϊζόντοιν arkhaïzóntoin	ἀρχαϊζούσαιν arkhaïzoúsain	ἀρχαϊζόντοιν arkhaïzóntoin	ἀρχαΐζουσῐ / ἀρχαΐζουσῐν arkhaḯzousi(n)	ἀρχαϊζούσαις arkhaïzoúsais	ἀρχαΐζουσῐ / ἀρχαΐζουσῐν arkhaḯzousi(n)
Accusative	ἀρχαΐζοντᾰ arkhaḯzonta	ἀρχαΐζουσᾰν arkhaḯzousan	ἀρχᾰΐζον arkhaḯzon	ἀρχαΐζοντε arkhaḯzonte	ἀρχαϊζούσᾱ arkhaïzoúsā	ἀρχαΐζοντε arkhaḯzonte	ἀρχαΐζοντᾰς arkhaḯzontas	ἀρχαϊζούσᾱς arkhaïzoúsās	ἀρχαΐζοντᾰ arkhaḯzonta
Vocative	ἀρχαΐζων arkhaḯzōn	ἀρχαΐζουσᾰ arkhaḯzousa	ἀρχᾰΐζον arkhaḯzon	ἀρχαΐζοντε arkhaḯzonte	ἀρχαϊζούσᾱ arkhaïzoúsā	ἀρχαΐζοντε arkhaḯzonte	ἀρχαΐζοντες arkhaḯzontes	ἀρχαΐζουσαι arkhaḯzousai	ἀρχαΐζοντᾰ arkhaḯzonta
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ἀρχαϊζόντως arkhaïzóntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.