ἀρχαιότης

Ancient Greek

Etymology

From ἀρχαῖος (arkhaîos, “ancient, old-fashioned”) +‎ -της (-tēs, abstract noun suffix).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ar.kʰai̯.ó.tɛːs/ → /ar.çɛˈo.tis/ → /ar.çeˈo.tis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ar.kʰai̯.ó.tɛːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ar.kʰɛˈo.te̝s/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ar.çɛˈo.tis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ar.çeˈo.tis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ar.çeˈo.tis/

Noun

ἀρχαιότης • (arkhaiótēs) f (genitive ἀρχαιότητος); third declension

1. antiquity, old-fashionedness
2. simplicity, pristine state
3. ancient history
4. antiquity, ancient times
5. (Byzantine) advanced age of a person

Declension

Third declension of ἡ ἀρχαιότης; τῆς ἀρχαιότητος (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ ἀρχαιότης hē arkhaiótēs	τὼ ἀρχαιότητε tṑ arkhaiótēte	αἱ ἀρχαιότητες hai arkhaiótētes
Genitive	τῆς ἀρχαιότητος tês arkhaiótētos	τοῖν ἀρχαιοτήτοιν toîn arkhaiotḗtoin	τῶν ἀρχαιοτήτων tôn arkhaiotḗtōn
Dative	τῇ ἀρχαιότητῐ têi arkhaiótēti	τοῖν ἀρχαιοτήτοιν toîn arkhaiotḗtoin	ταῖς ἀρχαιότησῐ / ἀρχαιότησῐν taîs arkhaiótēsi(n)
Accusative	τὴν ἀρχαιότητᾰ tḕn arkhaiótēta	τὼ ἀρχαιότητε tṑ arkhaiótēte	τᾱ̀ς ἀρχαιότητᾰς tā̀s arkhaiótētas
Vocative	ἀρχαιότης arkhaiótēs	ἀρχαιότητε arkhaiótēte	ἀρχαιότητες arkhaiótētes
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension. Nominative singular -ς (-s) arose by reduction of the original cluster *-ts.

Further reading

• “ἀρχαιότης”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• ἀρχαιότης in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἀρχαιότης in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)
• ἀρχαιότης in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th–12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • antiquity idem, page 32.
  • primitiveness idem, page 641.
  • staleness idem, page 809.