-της

See also: της, τῆς, and -τής

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /tɛːs/ → /tis/ → /tis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /tɛːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /te̝s/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /tis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /tis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /tis/

Etymology 1

From Proto-Hellenic *-tāts, from Proto-Indo-European *-teh₂ts. Cognate with Sanskrit -ताति (-tāti), and Latin -tās, from which English -ity.

Alternative forms

• -τᾱς (-tās) — Epic, Aeolic, Doric

Suffix

-της • (-tēs) f (genitive -τητος); third declension (Attic)

2. Forms nouns representing a state of being

Declension

Third declension of -της; -τητος (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	-της -tēs	-τητε -tēte	-τητες -tētes
Genitive	-τητος -tētos	-τητοιν -tētoin	-τητων -tētōn
Dative	-τητῐ -tētĭ	-τητοιν -tētoin	-τησῐ / -τησῐν -tēsĭ(n)
Accusative	-τητᾰ -tētă	-τητε -tēte	-τητᾰς -tētăs
Vocative	-της -tēs	-τητε -tēte	-τητες -tētes
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension. Nominative singular -ς (-s) arose by reduction of the original cluster *-ts.

Synonyms

• -ίᾰ (-íă), -ίᾱ (-íā), -σύνη (-súnē), -άς (-ás), -ος (-os) (neuter)

Derived terms

Ancient Greek terms suffixed with -της (abstract noun)

ἁγνότης

ἀδελφότης

ἀδηλότης

ἀθεότης

ἀμαυρότης

ἀναγκαιότης

ἀρχαιότης

ἀϋλότης

βαρύτης

βραδυτής

βραχύτης

δασύτης

δειλότης

δηϊοτής

θηριότης

καινότης

κακότης

λαμπρότης

λιτότης

ματαιότης

νεότης

ὁμοιότης

ὀξύτης

παραλληλότης

ποιότης

πρεσβύτης

σιμότης

σκληρότης

ταχυτής

φιλότης

χρηστότης

References

• Smyth, Herbert Weir (1920) “Part III: Formation of Words”, in A Greek grammar for colleges, Cambridge: American Book Company, § 840

Etymology 2

From Proto-Hellenic *-tās (whence also Mycenaean Greek 𐀑𐀴𐀲 (ki-ti-ta /⁠ktitā(s)⁠/, κτίτης)), probably a masculine formation from Proto-Indo-European *-teh₂ (perhaps still seen in Latin Monēta), feminine of *-tós. Originally used in adjectival compounds, the suffix's narrowing to agentivity may be by analogy to -τήρ (-tḗr) and -τωρ (-tōr). Compare Latin poeta from Ancient Greek ποιητής (poiētḗs), and Latin agricola from Latin -a.

Alternative forms

• -τής (-tḗs) — agent noun
• -τᾱς (-tās) — Epic, Aeolic, Doric

Suffix

-της • (-tēs) m (genitive -του); first declension

2. Added to noun stems to form masculine nouns of the person concerned with a thing
4. Added to verb stems to form masculine agent nouns: -er
6. Added to place names to form masculine demonyms: -ian

Declension

First declension of -της; -του (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	-της -tēs	-τᾱ -tā	-ται -tai
Genitive	-του -tou	-ταιν -tain	-τῶν -tôn
Dative	-τῃ -tēi	-ταιν -tain	-ταις -tais
Accusative	-την -tēn	-τᾱ -tā	-τᾱς -tās
Vocative	-τᾰ -tă	-τᾱ -tā	-ται -tai
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Synonyms

• (person concerned): -τίς (-tís) (feminine), -εύς (-eús), -ειᾰ (-eiă) (feminine), -ίς (-ís) (feminine), -ττᾰ (-ttă) (feminine), -σσᾰ (-ssă) (feminine), -αινᾰ (-aină) (feminine)
• (agent noun): -τίς (-tís) (feminine), -τήρ (-tḗr), -τειρᾰ (-teiră) (feminine), -τωρ (-tōr), -τρός (-trós), -τρίᾱ (-tríā) (feminine), -τρίς (-trís) (feminine)
• (demonym): -τίς (-tís) (feminine), -ίς (-ís) (feminine), -ιος (-ios), -κός (-kós), -ικός (-ikós), -ᾱνός (-ānós) -ηνός (-ēnós), -ῖνος (-înos)

Derived terms

• (by reanalysis) -ῑ́της (-ī́tēs)
• (by reanalysis) -στης (-stēs)

Ancient Greek terms suffixed with -της (agent noun)

ἀήτης

ἀκοντιστής

ἀκροβάτης

ἀναλέκτης

ἀποστάτης

ἀργεϊφόντης

ἀρσενοκοίτης

ἀρχηγέτης

αὐθέντης

γαστρόπτης

γενέτης

γλύπτης

δερμηστής

διαβήτης

δικαστής

δραπέτης

δρυοκολάπτης

δύτης

εἰκονοκλάστης

ἐξώστης

ἑπέτης

ἐπιστάτης

ἐργάτης

ἑρμηνευτής

εὐεργέτης

ἐφέτης

θεατής

θέτης

θραύστης

ἱεροφάντης

ἱκέτης

ἱππηλάτα

ἱππότης

ἱπποτοξότης

καταπάλτης

καχέκτης

κεράστης

κλέπτης

κυβερνήτης

Λαέρτης

μηλάτης

μυροβλύτης

μύστης

ναύτης

νεφεληγερέτα

ὀβολοστάτης

οἰκέτης

ὀρίντης

ὀστοκατεάκτης

παίκτης

πελταστής

πλανήτης

ποιητής

προδότης

προφήτης

σακχυφάντης

σίντης

συβώτης

συκοφάντης

τοξότης

τρωγλοδύτης

τρώκτης

ὑπηρέτης

ὑποστάτης

Φιλοκτήτης

φοιτητής

ψαμμοδύτης

ψευδοπροφήτης

Ancient Greek terms suffixed with -της (demonym)

Αἰγινήτης

Ἀντιάτης

Ἀπολλωνιάτης

Ἀσεάτης

Ἑβδομηκοντακωμῆται

Ἠπειρώτης

ἠπειρώτης

Ἡρακλεώτης

Ἱεραπολίτης

Ἰθωμήτης

-ίτης

Κροτωνιάτης

Κυδωνιάτης

κωμήτης

Ὀρνεάτης

Πισάτης

πολίτης

Ποτιδαιάτης

Τεγεάτης

Descendants

• Latin: -tēs

References

• Smyth, Herbert Weir (1920) “Part III: Formation of Words”, in A Greek grammar for colleges, Cambridge: American Book Company, §§ 839.1, 843.2, 844.2