Wiktionary

ἁλίσκομαι

Ancient Greek

edit

Etymology

edit

From Proto-Indo-European *welh₃- (“to catch, seize, strike”), which later came to have the inchoative suffix -σκω (-skō). Cognates include Latin vellō (“to pluck, demolish”).[1]

Pronunciation

edit
 

Verb

edit

ἁλίσκομαι • (halískomai)

  1. to be captured

Conjugation

edit
   Present: ᾰ̔λῐ́σκομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative ᾰ̔λῐ́σκομαι ᾰ̔λῐ́σκῃ,
ᾰ̔λῐ́σκει 		ᾰ̔λῐ́σκεται ᾰ̔λῐ́σκεσθον ᾰ̔λῐ́σκεσθον ᾰ̔λῐσκόμεθᾰ ᾰ̔λῐ́σκεσθε ᾰ̔λῐ́σκονται
subjunctive ᾰ̔λῐ́σκωμαι ᾰ̔λῐ́σκῃ ᾰ̔λῐ́σκηται ᾰ̔λῐ́σκησθον ᾰ̔λῐ́σκησθον ᾰ̔λῐσκώμεθᾰ ᾰ̔λῐ́σκησθε ᾰ̔λῐ́σκωνται
optative ᾰ̔λῐσκοίμην ᾰ̔λῐ́σκοιο ᾰ̔λῐ́σκοιτο ᾰ̔λῐ́σκοισθον ᾰ̔λῐσκοίσθην ᾰ̔λῐσκοίμεθᾰ ᾰ̔λῐ́σκοισθε ᾰ̔λῐ́σκοιντο
imperative   ᾰ̔λῐ́σκου ᾰ̔λῐσκέσθω ᾰ̔λῐ́σκεσθον ᾰ̔λῐσκέσθων   ᾰ̔λῐ́σκεσθε ᾰ̔λῐσκέσθων
middle/passive
infinitive ᾰ̔λῐ́σκεσθαι
participle m ᾰ̔λῐσκόμενος
f ᾰ̔λῐσκομένη
n ᾰ̔λῐσκόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἡλῐσκόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative ἡλῐσκόμην ἡλῐ́σκου ἡλῐ́σκετο ἡλῐ́σκεσθον ἡλῐσκέσθην ἡλῐσκόμεθᾰ ἡλῐ́σκεσθε ἡλῐ́σκοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ᾰ̔λώσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative ᾰ̔λώσομαι ᾰ̔λώσῃ,
ᾰ̔λώσει 		ᾰ̔λώσεται ᾰ̔λώσεσθον ᾰ̔λώσεσθον ᾰ̔λωσόμεθᾰ ᾰ̔λώσεσθε ᾰ̔λώσονται
optative ᾰ̔λωσοίμην ᾰ̔λώσοιο ᾰ̔λώσοιτο ᾰ̔λώσοισθον ᾰ̔λωσοίσθην ᾰ̔λωσοίμεθᾰ ᾰ̔λώσοισθε ᾰ̔λώσοιντο
middle
infinitive ᾰ̔λώσεσθαι
participle m ᾰ̔λωσόμενος
f ᾰ̔λωσομένη
n ᾰ̔λωσόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἑᾱ́λων (Attic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἑᾱ́λων ἑᾱ́λως ἑᾱ́λω ἑᾱ́λωτον ἑᾱλώτην ἑᾱ́λωμεν ἑᾱ́λωτε ἑᾱ́λωσᾰν
subjunctive ᾰ̔λῶ ᾰ̔λῷς ᾰ̔λῷ ᾰ̔λῶτον ᾰ̔λῶτον ᾰ̔λῶμεν ᾰ̔λῶτε ᾰ̔λῶσῐ(ν)
optative ᾰ̔λοίην ᾰ̔λοίης ᾰ̔λοίη ᾰ̔λοῖτον,
ᾰ̔λοίητον 		ᾰ̔λοίτην,
ᾰ̔λοιήτην 		ᾰ̔λοῖμεν,
ᾰ̔λοίημεν 		ᾰ̔λοῖτε,
ᾰ̔λοίητε 		ᾰ̔λοῖεν,
ᾰ̔λοίησᾰν
imperative   ᾰ̔́λωθῐ ᾰ̔λώτω ᾰ̔́λωτον ᾰ̔λώτων   ᾰ̔́λωτε ᾰ̔λόντων
active
infinitive ᾰ̔λῶναι
participle m ᾰ̔λούς
f ᾰ̔λοῦσᾰ
n ᾰ̔λόν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἥλων (Epic, Ionic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἥλων ἥλως ἥλω ἥλωτον ἡλώτην ἥλωμεν ἥλωτε ἥλωσᾰν
subjunctive ᾰ̔λῶ ᾰ̔λῷς ᾰ̔λῷ ᾰ̔λῶτον ᾰ̔λῶτον ᾰ̔λῶμεν ᾰ̔λῶτε ᾰ̔λῶσῐ(ν)
optative ᾰ̔λοίην ᾰ̔λοίης ᾰ̔λοίη ᾰ̔λοῖτον,
ᾰ̔λοίητον 		ᾰ̔λοίτην,
ᾰ̔λοιήτην 		ᾰ̔λοῖμεν,
ᾰ̔λοίημεν 		ᾰ̔λοῖτε,
ᾰ̔λοίητε 		ᾰ̔λοῖεν,
ᾰ̔λοίησᾰν
imperative   ᾰ̔́λωθῐ ᾰ̔λώτω ᾰ̔́λωτον ᾰ̔λώτων   ᾰ̔́λωτε ᾰ̔λόντων
active
infinitive ᾰ̔λῶναι
participle m ᾰ̔λούς
f ᾰ̔λοῦσᾰ
n ᾰ̔λόν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἥλωον (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἥλωον ἥλωες ἥλωε(ν) ἡλώετον ἡλωέτην ἡλώομεν ἡλώετε ἥλωον
subjunctive ᾰ̔λώω,
ᾰ̔λώωμῐ 		ᾰ̔λώῃς,
ᾰ̔λώῃσθᾰ 		ᾰ̔λώῃ,
ᾰ̔λώῃσῐ 		ᾰ̔λώητον ᾰ̔λώητον ᾰ̔λώωμεν ᾰ̔λώητε ᾰ̔λώωσῐ(ν)
optative ᾰ̔λώοιμῐ ᾰ̔λώοις/ᾰ̔λώοισθᾰ ᾰ̔λώοι ᾰ̔λωεῖτον ᾰ̔λωείτην ᾰ̔λωεῖμεν ᾰ̔λωεῖτε ᾰ̔λωεῖεν
imperative   ᾰ̔́λωε ᾰ̔λωέτω ᾰ̔λώετον ᾰ̔λωέτων   ᾰ̔λώετε ᾰ̔λωόντων
active
infinitive ᾰ̔λωεῖν/ᾰ̔λωέμεν(αι)
participle m ᾰ̔λωών
f ᾰ̔λωοῦσᾰ
n ᾰ̔λωόν
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἑᾰ́λωκᾰ
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἑᾰ́λωκᾰ ἑᾰ́λωκᾰς ἑᾰ́λωκε(ν) ἑᾰλώκᾰτον ἑᾰλώκᾰτον ἑᾰλώκᾰμεν ἑᾰλώκᾰτε ἑᾰλώκᾱσῐ(ν)
subjunctive ἑᾰλώκω ἑᾰλώκῃς ἑᾰλώκῃ ἑᾰλώκητον ἑᾰλώκητον ἑᾰλώκωμεν ἑᾰλώκητε ἑᾰλώκωσῐ(ν)
optative ἑᾰλώκοιμῐ,
ἑᾰλωκοίην 		ἑᾰλώκοις,
ἑᾰλωκοίης 		ἑᾰλώκοι,
ἑᾰλωκοίη 		ἑᾰλώκοιτον ἑᾰλωκοίτην ἑᾰλώκοιμεν ἑᾰλώκοιτε ἑᾰλώκοιεν
imperative   ἑᾰ́λωκε ἑᾰλωκέτω ἑᾰλώκετον ἑᾰλωκέτων   ἑᾰλώκετε ἑᾰλωκόντων
active
infinitive ἑᾰλωκέναι
participle m ἑᾰλωκώς
f ἑᾰλωκυῖᾰ
n ἑᾰλωκός
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἥλωκᾰ
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἥλωκᾰ ἥλωκᾰς ἥλωκε(ν) ἡλώκᾰτον ἡλώκᾰτον ἡλώκᾰμεν ἡλώκᾰτε ἡλώκᾱσῐ(ν)
subjunctive ἡλώκω ἡλώκῃς ἡλώκῃ ἡλώκητον ἡλώκητον ἡλώκωμεν ἡλώκητε ἡλώκωσῐ(ν)
optative ἡλώκοιμῐ,
ἡλωκοίην 		ἡλώκοις,
ἡλωκοίης 		ἡλώκοι,
ἡλωκοίη 		ἡλώκοιτον ἡλωκοίτην ἡλώκοιμεν ἡλώκοιτε ἡλώκοιεν
imperative   ἥλωκε ἡλωκέτω ἡλώκετον ἡλωκέτων   ἡλώκετε ἡλωκόντων
active
infinitive ἡλωκέναι
participle m ἡλωκώς
f ἡλωκυῖᾰ
n ἡλωκός
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἡλώκειν
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἡλώκειν,
ἡλώκη 		ἡλώκεις,
ἡλώκης 		ἡλώκει(ν) ἡλώκετον ἡλωκέτην ἡλώκεμεν ἡλώκετε ἡλώκεσᾰν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

edit
edit

References

edit
  1. ^ Beekes, Robert S. P. (2010) “ἁλίσκομαι”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, pages 69-70

Further reading

edit
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=ἁλίσκομαι&oldid=80878925"