ἐπεντίθημι

Ancient Greek

Etymology

From ἐπι- (epi-) +‎ ἐντίθημι (entíthēmi, “to put in”), from ἐν- (en-, “in”) + τίθημι (títhēmi, “to put, place”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /e.pen.tí.tʰɛː.mi/ → /e.penˈti.θi.mi/ → /e.penˈdi.θi.mi/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /e.pen.tí.tʰɛː.mi/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e.penˈti.tʰe̝.mi/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /e.penˈti.θi.mi/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /e.penˈti.θi.mi/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /e.penˈdi.θi.mi/

Verb

ἐπεντίθημῐ • (epentíthēmi)

1. to insert (a letter)
2. to put in besides, in addition to

Conjugation

   Present: ἐπεντῐ́θημῐ, ἐπεντῐ́θεμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπεντῐ́θημῐ	ἐπεντῐ́θης	ἐπεντῐ́θησῐ(ν)	ἐπεντῐ́θετον	ἐπεντῐ́θετον	ἐπεντῐ́θεμεν	ἐπεντῐ́θετε	ἐπεντῐθέᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἐπεντῐθῶ	ἐπεντῐθῇς	ἐπεντῐθῇ	ἐπεντῐθῆτον	ἐπεντῐθῆτον	ἐπεντῐθῶμεν	ἐπεντῐθῆτε	ἐπεντῐθῶσῐ(ν)
	optative	ἐπεντῐθείην	ἐπεντῐθείης	ἐπεντῐθείη	ἐπεντῐθεῖτον, ἐπεντῐθείητον	ἐπεντῐθείτην, ἐπεντῐθειήτην	ἐπεντῐθεῖμεν, ἐπεντῐθείημεν	ἐπεντῐθεῖτε, ἐπεντῐθείητε	ἐπεντῐθεῖεν, ἐπεντῐθείησᾰν
	imperative		ἐπεντῐ́θει	ἐπεντῐθέτω	ἐπεντῐ́θετον	ἐπεντῐθέτων		ἐπεντῐ́θετε	ἐπεντῐθέντων
middle/ passive	indicative	ἐπεντῐ́θεμαι	ἐπεντῐ́θεσαι	ἐπεντῐ́θεται	ἐπεντῐ́θεσθον	ἐπεντῐ́θεσθον	ἐπεντῐθέμεθᾰ	ἐπεντῐ́θεσθε	ἐπεντῐ́θενται
	subjunctive	ἐπεντῐθῶμαι	ἐπεντῐθῇ	ἐπεντῐθῆται	ἐπεντῐθῆσθον	ἐπεντῐθῆσθον	ἐπεντῐθώμεθᾰ	ἐπεντῐθῆσθε	ἐπεντῐθῶνται
	optative	ἐπεντῐθείμην	ἐπεντῐθεῖο	ἐπεντῐθεῖτο, ἐπεντῐθοῖτο	ἐπεντῐθεῖσθον, ἐπεντῐθοῖσθον	ἐπεντῐθείσθην, ἐπεντῐθοίσθην	ἐπεντῐθείμεθᾰ, ἐπεντῐθοίμεθᾰ	ἐπεντῐθεῖσθε, ἐπεντῐθοῖσθε	ἐπεντῐθεῖντο, ἐπεντῐθοῖντο
	imperative		ἐπεντῐ́θεσο	ἐπεντῐθέσθω	ἐπεντῐ́θεσθον	ἐπεντῐθέσθων		ἐπεντῐ́θεσθε	ἐπεντῐθέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐπεντῐθέναι				ἐπεντῐ́θεσθαι
participle	m	ἐπεντῐθείς				ἐπεντῐθέμενος
	f	ἐπεντῐθεῖσᾰ				ἐπεντῐθεμένη
	n	ἐπεντῐθέν				ἐπεντῐθέμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐπενετῐ́θην, ἐπενετῐθέμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπενετῐ́θην	ἐπενετῐ́θεις	ἐπενετῐ́θει	ἐπενετῐ́θετον	ἐπενετῐθέτην	ἐπενετῐ́θεμεν	ἐπενετῐ́θετε	ἐπενετῐ́θεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐπενετῐθέμην	ἐπενετῐ́θεσο	ἐπενετῐ́θετο	ἐπενετῐ́θεσθον	ἐπενετῐθέσθην	ἐπενετῐθέμεθᾰ	ἐπενετῐ́θεσθε	ἐπενετῐ́θεντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐπενετῐ́θεον, ἐπενετῐθεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπενετῐ́θεον	ἐπενετῐ́θεες	ἐπενετῐ́θεε(ν)	ἐπενετῐθέετον	ἐπενετῐθεέτην	ἐπενετῐθέομεν	ἐπενετῐθέετε	ἐπενετῐ́θεον
middle/ passive	indicative	ἐπενετῐθεόμην	ἐπενετῐθέου	ἐπενετῐθέετο	ἐπενετῐθέεσθον	ἐπενετῐθεέσθην	ἐπενετῐθεόμεθᾰ	ἐπενετῐθέεσθε	ἐπενετῐθέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐπενετῐ́θουν, ἐπενετῐθούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπενετῐ́θουν	ἐπενετῐ́θεις	ἐπενετῐ́θει	ἐπενετῐθεῖτον	ἐπενετῐθείτην	ἐπενετῐθοῦμεν	ἐπενετῐθεῖτε	ἐπενετῐ́θουν
middle/ passive	indicative	ἐπενετῐθούμην	ἐπενετῐθοῦ	ἐπενετῐθεῖτο	ἐπενετῐθεῖσθον	ἐπενετῐθείσθην	ἐπενετῐθούμεθᾰ	ἐπενετῐθεῖσθε	ἐπενετῐθοῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ἐπενθήσω, ἐπενθήσομαι, ἐπεντεθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπενθήσω	ἐπενθήσεις	ἐπενθήσει	ἐπενθήσετον	ἐπενθήσετον	ἐπενθήσομεν	ἐπενθήσετε	ἐπενθήσουσῐ(ν)
	optative	ἐπενθήσοιμῐ	ἐπενθήσοις	ἐπενθήσοι	ἐπενθήσοιτον	ἐπενθησοίτην	ἐπενθήσοιμεν	ἐπενθήσοιτε	ἐπενθήσοιεν
middle	indicative	ἐπενθήσομαι	ἐπενθήσῃ, ἐπενθήσει	ἐπενθήσεται	ἐπενθήσεσθον	ἐπενθήσεσθον	ἐπενθησόμεθᾰ	ἐπενθήσεσθε	ἐπενθήσονται
	optative	ἐπενθησοίμην	ἐπενθήσοιο	ἐπενθήσοιτο	ἐπενθήσοισθον	ἐπενθησοίσθην	ἐπενθησοίμεθᾰ	ἐπενθήσοισθε	ἐπενθήσοιντο
passive	indicative	ἐπεντεθήσομαι	ἐπεντεθήσῃ	ἐπεντεθήσεται	ἐπεντεθήσεσθον	ἐπεντεθήσεσθον	ἐπεντεθησόμεθᾰ	ἐπεντεθήσεσθε	ἐπεντεθήσονται
	optative	ἐπεντεθησοίμην	ἐπεντεθήσοιο	ἐπεντεθήσοιτο	ἐπεντεθήσοισθον	ἐπεντεθησοίσθην	ἐπεντεθησοίμεθᾰ	ἐπεντεθήσοισθε	ἐπεντεθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ἐπενθήσειν			ἐπενθήσεσθαι		ἐπεντεθήσεσθαι
participle	m	ἐπενθήσων			ἐπενθησόμενος		ἐπεντεθησόμενος
	f	ἐπενθήσουσᾰ			ἐπενθησομένη		ἐπεντεθησομένη
	n	ἐπενθῆσον			ἐπενθησόμενον		ἐπεντεθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐπενέθετον, ἐπενεθέμην, ἐπενετέθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative				ἐπενέθετον	ἐπενεθέτην	ἐπενέθεμεν	ἐπενέθετε	ἐπενέθεσᾰν
	subjunctive	ἐπενθῶ	ἐπενθῇς	ἐπενθῇ	ἐπενθῆτον	ἐπενθῆτον	ἐπενθῶμεν	ἐπενθῆτε	ἐπενθῶσῐ(ν)
	optative	ἐπενθείην	ἐπενθείης	ἐπενθείη	ἐπενθεῖτον, ἐπενθείητον	ἐπενθείτην, ἐπενθειήτην	ἐπενθεῖμεν, ἐπενθείημεν	ἐπενθεῖτε, ἐπενθείητε	ἐπενθεῖεν, ἐπενθείησᾰν
	imperative		ἔπενθες	ἐπενθέτω	ἐπένθετον	ἐπενθέτων		ἐπένθετε	ἐπενθέντων
middle	indicative	ἐπενεθέμην	ἐπενέθου	ἐπενέθετο	ἐπενέθεσθον	ἐπενεθέσθην	ἐπενεθέμεθᾰ	ἐπενέθεσθε	ἐπενέθεντο
	subjunctive	ἐπενθῶμαι	ἐπενθῇ	ἐπενθῆται	ἐπενθῆσθον	ἐπενθῆσθον	ἐπενθώμεθᾰ	ἐπενθῆσθε	ἐπενθῶνται
	optative	ἐπενθείμην	ἐπενθεῖο	ἐπενθεῖτο, ἐπενθοῖτο	ἐπενθεῖσθον	ἐπενθείσθην	ἐπενθείμεθᾰ	ἐπενθεῖσθε	ἐπενθεῖντο
	imperative		ἐπένθου	ἐπενθέσθω	ἐπένθεσθον	ἐπενθέσθων		ἐπένθεσθε	ἐπενθέσθων
passive	indicative	ἐπενετέθην	ἐπενετέθης	ἐπενετέθη	ἐπενετέθητον	ἐπενετεθήτην	ἐπενετέθημεν	ἐπενετέθητε	ἐπενετέθησᾰν
	subjunctive	ἐπεντεθῶ	ἐπεντεθῇς	ἐπεντεθῇ	ἐπεντεθῆτον	ἐπεντεθῆτον	ἐπεντεθῶμεν	ἐπεντεθῆτε	ἐπεντεθῶσῐ(ν)
	optative	ἐπεντεθείην	ἐπεντεθείης	ἐπεντεθείη	ἐπεντεθεῖτον, ἐπεντεθείητον	ἐπεντεθείτην, ἐπεντεθειήτην	ἐπεντεθεῖμεν, ἐπεντεθείημεν	ἐπεντεθεῖτε, ἐπεντεθείητε	ἐπεντεθεῖεν, ἐπεντεθείησᾰν
	imperative		ἐπεντέθηθῐ	ἐπεντεθήτω	ἐπεντέθητον	ἐπεντεθήτων		ἐπεντέθητε	ἐπεντεθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ἐπενθεῖναι			ἐπενθέσθαι		ἐπεντεθῆναι
participle	m	ἐπενθείς			ἐπενθέμενος		ἐπεντεθείς
	f	ἐπενθεῖσᾰ			ἐπενθεμένη		ἐπεντεθεῖσᾰ
	n	ἐπενθέν			ἐπενθέμενον		ἐπεντεθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐπενέθηκᾰ, ἐπενεθηκᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπενέθηκᾰ	ἐπενέθηκᾰς	ἐπενέθηκε(ν)	ἐπενεθήκᾰτον	ἐπενεθηκᾰ́την	ἐπενεθήκᾰμεν	ἐπενεθήκᾰτε	ἐπενέθηκᾰν
middle	indicative	ἐπενεθηκᾰ́μην	ἐπενεθήκω	ἐπενεθήκᾰτο	ἐπενεθήκᾰσθον	ἐπενεθηκᾰ́σθην	ἐπενεθηκᾰ́μεθᾰ	ἐπενεθήκᾰσθε	ἐπενεθήκᾰντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ἐπεντέθηκᾰ, ἐπεντέθειμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπεντέθηκᾰ	ἐπεντέθηκᾰς	ἐπεντέθηκε(ν)	ἐπεντεθήκᾰτον	ἐπεντεθήκᾰτον	ἐπεντεθήκᾰμεν	ἐπεντεθήκᾰτε	ἐπεντεθήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἐπεντεθήκω	ἐπεντεθήκῃς	ἐπεντεθήκῃ	ἐπεντεθήκητον	ἐπεντεθήκητον	ἐπεντεθήκωμεν	ἐπεντεθήκητε	ἐπεντεθήκωσῐ(ν)
	optative	ἐπεντεθήκοιμῐ, ἐπεντεθηκοίην	ἐπεντεθήκοις, ἐπεντεθηκοίης	ἐπεντεθήκοι, ἐπεντεθηκοίη	ἐπεντεθήκοιτον	ἐπεντεθηκοίτην	ἐπεντεθήκοιμεν	ἐπεντεθήκοιτε	ἐπεντεθήκοιεν
	imperative		ἐπεντέθηκε	ἐπεντεθηκέτω	ἐπεντεθήκετον	ἐπεντεθηκέτων		ἐπεντεθήκετε	ἐπεντεθηκόντων
middle/ passive	indicative	ἐπεντέθειμαι	ἐπεντέθεισαι	ἐπεντέθειται	ἐπεντέθεισθον	ἐπεντέθεισθον	ἐπεντεθείμεθᾰ	ἐπεντέθεισθε	ἐπεντέθεινται
	subjunctive	ἐπεντεθειμένος ὦ	ἐπεντεθειμένος ᾖς	ἐπεντεθειμένος ᾖ	ἐπεντεθειμένω ἦτον	ἐπεντεθειμένω ἦτον	ἐπεντεθειμένοι ὦμεν	ἐπεντεθειμένοι ἦτε	ἐπεντεθειμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἐπεντεθειμένος εἴην	ἐπεντεθειμένος εἴης	ἐπεντεθειμένος εἴη	ἐπεντεθειμένω εἴητον/εἶτον	ἐπεντεθειμένω εἰήτην/εἴτην	ἐπεντεθειμένοι εἴημεν/εἶμεν	ἐπεντεθειμένοι εἴητε/εἶτε	ἐπεντεθειμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἐπεντέθεισο	ἐπεντεθείσθω	ἐπεντέθεισθον	ἐπεντεθείσθων		ἐπεντέθεισθε	ἐπεντεθείσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐπεντεθηκέναι				ἐπεντεθεῖσθαι
participle	m	ἐπεντεθηκώς				ἐπεντεθειμένος
	f	ἐπεντεθηκυῖᾰ				ἐπεντεθειμένη
	n	ἐπεντεθηκός				ἐπεντεθειμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ἐπεντέθεικᾰ, ἐπεντέθειμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπεντέθεικᾰ	ἐπεντέθεικᾰς	ἐπεντέθεικε(ν)	ἐπεντεθείκᾰτον	ἐπεντεθείκᾰτον	ἐπεντεθείκᾰμεν	ἐπεντεθείκᾰτε	ἐπεντεθείκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἐπεντεθείκω	ἐπεντεθείκῃς	ἐπεντεθείκῃ	ἐπεντεθείκητον	ἐπεντεθείκητον	ἐπεντεθείκωμεν	ἐπεντεθείκητε	ἐπεντεθείκωσῐ(ν)
	optative	ἐπεντεθείκοιμῐ, ἐπεντεθεικοίην	ἐπεντεθείκοις, ἐπεντεθεικοίης	ἐπεντεθείκοι, ἐπεντεθεικοίη	ἐπεντεθείκοιτον	ἐπεντεθεικοίτην	ἐπεντεθείκοιμεν	ἐπεντεθείκοιτε	ἐπεντεθείκοιεν
	imperative		ἐπεντέθεικε	ἐπεντεθεικέτω	ἐπεντεθείκετον	ἐπεντεθεικέτων		ἐπεντεθείκετε	ἐπεντεθεικόντων
middle/ passive	indicative	ἐπεντέθειμαι	ἐπεντέθεισαι	ἐπεντέθειται	ἐπεντέθεισθον	ἐπεντέθεισθον	ἐπεντεθείμεθᾰ	ἐπεντέθεισθε	ἐπεντέθεινται
	subjunctive	ἐπεντεθειμένος ὦ	ἐπεντεθειμένος ᾖς	ἐπεντεθειμένος ᾖ	ἐπεντεθειμένω ἦτον	ἐπεντεθειμένω ἦτον	ἐπεντεθειμένοι ὦμεν	ἐπεντεθειμένοι ἦτε	ἐπεντεθειμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἐπεντεθειμένος εἴην	ἐπεντεθειμένος εἴης	ἐπεντεθειμένος εἴη	ἐπεντεθειμένω εἴητον/εἶτον	ἐπεντεθειμένω εἰήτην/εἴτην	ἐπεντεθειμένοι εἴημεν/εἶμεν	ἐπεντεθειμένοι εἴητε/εἶτε	ἐπεντεθειμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἐπεντέθεισο	ἐπεντεθείσθω	ἐπεντέθεισθον	ἐπεντεθείσθων		ἐπεντέθεισθε	ἐπεντεθείσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐπεντεθεικέναι				ἐπεντεθεῖσθαι
participle	m	ἐπεντεθεικώς				ἐπεντεθειμένος
	f	ἐπεντεθεικυῖᾰ				ἐπεντεθειμένη
	n	ἐπεντεθεικός				ἐπεντεθειμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• ἐπένθεσις (epénthesis)

Further reading

• “ἐπεντίθημι”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• ἐπεντίθημι in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette