ἐρέων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /e.ré.ɔːn/ → /eˈre.on/ → /eˈre.on/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /e.ré.ɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /eˈre.on/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /eˈre.on/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /eˈre.on/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /eˈre.on/

Participle

ἐρέων • (eréōn) m (feminine ἐρέουσᾰ, neuter ἐρέον); first/third declension

1. future active participle of εἴρω (eírō, “say, speak, tell”)
2. present active participle of ἐρέω (eréō)

Declension

First and third declension of ἐρέων; ἐρέουσᾰ; ἐρέον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἐρέων eréōn	ἐρέουσᾰ eréousa	ἐρέον eréon		ἐρέοντε eréonte	ἐρεούσᾱ ereoúsā	ἐρέοντε eréonte		ἐρέοντες eréontes	ἐρέουσαι eréousai	ἐρέοντᾰ eréonta
Genitive		ἐρέοντος eréontos	ἐρεούσης ereoúsēs	ἐρέοντος eréontos		ἐρεόντοιν ereóntoin	ἐρεούσαιν ereoúsain	ἐρεόντοιν ereóntoin		ἐρεόντων ereóntōn	ἐρεουσῶν ereousôn	ἐρεόντων ereóntōn
Dative		ἐρέοντῐ eréonti	ἐρεούσῃ ereoúsēi	ἐρέοντῐ eréonti		ἐρεόντοιν ereóntoin	ἐρεούσαιν ereoúsain	ἐρεόντοιν ereóntoin		ἐρέουσῐ / ἐρέουσῐν eréousi(n)	ἐρεούσαις ereoúsais	ἐρέουσῐ / ἐρέουσῐν eréousi(n)
Accusative		ἐρέοντᾰ eréonta	ἐρέουσᾰν eréousan	ἐρέον eréon		ἐρέοντε eréonte	ἐρεούσᾱ ereoúsā	ἐρέοντε eréonte		ἐρέοντᾰς eréontas	ἐρεούσᾱς ereoúsās	ἐρέοντᾰ eréonta
Vocative		ἐρέων eréōn	ἐρέουσᾰ eréousa	ἐρέον eréon		ἐρέοντε eréonte	ἐρεούσᾱ ereoúsā	ἐρέοντε eréonte		ἐρέοντες eréontes	ἐρέουσαι eréousai	ἐρέοντᾰ eréonta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἐρεόντως ereóntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.