ἐρχομένῳ

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /erkʰ.mé.nɔːi̯/ → /erxˈme.no/ → /erxˈme.no/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /erkʰ.mé.nɔːi̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /erkʰˈme.no/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /erxˈme.no/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /erxˈme.no/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /erxˈme.no/

Participle

ἐρχομένῳ • (erkhoménōi)

1. masculine/neuter dative singular of ἐρχόμενος (erkhómenos)

See also

• ἐρχομένω (erkhoménō) (dual)