ἐσχέτην

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /es.kʰé.tɛːn/ → /esˈçe.tin/ → /esˈçe.tin/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /es.kʰé.tɛːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /esˈkʰe.te̝n/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /esˈçe.tin/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /esˈçe.tin/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /esˈçe.tin/

Verb

ἐσχέτην • (eskhétēn)

1. third-person dual aorist active indicative of ἔχω (ékhō)