ἐφορμῶν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /e.pʰor.mɔ̂ːn/ → /e.ɸorˈmon/ → /e.forˈmon/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /e.pʰor.mɔ̂ːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e.pʰorˈmon/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /e.ɸorˈmon/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /e.forˈmon/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /e.forˈmon/

Participle

ἐφορμῶν • (ephormôn) m (feminine ἐφορμῶσᾰ, neuter ἐφορμῶν); first/third declension

1. present active contracted participle of ἐφορμάω (ephormáō)

Declension

First and third declension of ἐφορμῶν; ἐφορμῶσᾰ; ἐφορμῶν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἐφορμῶν ephormôn	ἐφορμῶσᾰ ephormôsa	ἐφορμῶν ephormôn		ἐφορμῶντε ephormônte	ἐφορμώσᾱ ephormṓsā	ἐφορμῶντε ephormônte		ἐφορμῶντες ephormôntes	ἐφορμῶσαι ephormôsai	ἐφορμῶντᾰ ephormônta
Genitive		ἐφορμῶντος ephormôntos	ἐφορμώσης ephormṓsēs	ἐφορμῶντος ephormôntos		ἐφορμώντοιν ephormṓntoin	ἐφορμώσαιν ephormṓsain	ἐφορμώντοιν ephormṓntoin		ἐφορμώντων ephormṓntōn	ἐφορμωσῶν ephormōsôn	ἐφορμώντων ephormṓntōn
Dative		ἐφορμῶντῐ ephormônti	ἐφορμώσῃ ephormṓsēi	ἐφορμῶντῐ ephormônti		ἐφορμώντοιν ephormṓntoin	ἐφορμώσαιν ephormṓsain	ἐφορμώντοιν ephormṓntoin		ἐφορμῶσῐ / ἐφορμῶσῐν ephormôsi(n)	ἐφορμώσαις ephormṓsais	ἐφορμῶσῐ / ἐφορμῶσῐν ephormôsi(n)
Accusative		ἐφορμῶντᾰ ephormônta	ἐφορμῶσᾰν ephormôsan	ἐφορμῶν ephormôn		ἐφορμῶντε ephormônte	ἐφορμώσᾱ ephormṓsā	ἐφορμῶντε ephormônte		ἐφορμῶντᾰς ephormôntas	ἐφορμώσᾱς ephormṓsās	ἐφορμῶντᾰ ephormônta
Vocative		ἐφορμῶν ephormôn	ἐφορμῶσᾰ ephormôsa	ἐφορμῶν ephormôn		ἐφορμῶντε ephormônte	ἐφορμώσᾱ ephormṓsā	ἐφορμῶντε ephormônte		ἐφορμῶντες ephormôntes	ἐφορμῶσαι ephormôsai	ἐφορμῶντᾰ ephormônta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἐφορμώντως ephormṓntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Participle

ἐφορμῶν • (ephormôn) m (feminine ἐφορμοῦσᾰ, neuter ἐφορμοῦν); first/third declension

1. present active contracted participle of ἐφορμέω (ephorméō)

Declension

First and third declension of ἐφορμῶν; ἐφορμοῦσᾰ; ἐφορμοῦν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἐφορμῶν ephormôn	ἐφορμοῦσᾰ ephormoûsa	ἐφορμοῦν ephormoûn		ἐφορμοῦντε ephormoûnte	ἐφορμούσᾱ ephormoúsā	ἐφορμοῦντε ephormoûnte		ἐφορμοῦντες ephormoûntes	ἐφορμοῦσαι ephormoûsai	ἐφορμοῦντᾰ ephormoûnta
Genitive		ἐφορμοῦντος ephormoûntos	ἐφορμούσης ephormoúsēs	ἐφορμοῦντος ephormoûntos		ἐφορμούντοιν ephormoúntoin	ἐφορμούσαιν ephormoúsain	ἐφορμούντοιν ephormoúntoin		ἐφορμούντων ephormoúntōn	ἐφορμουσῶν ephormousôn	ἐφορμούντων ephormoúntōn
Dative		ἐφορμοῦντῐ ephormoûnti	ἐφορμούσῃ ephormoúsēi	ἐφορμοῦντῐ ephormoûnti		ἐφορμούντοιν ephormoúntoin	ἐφορμούσαιν ephormoúsain	ἐφορμούντοιν ephormoúntoin		ἐφορμοῦσῐ / ἐφορμοῦσῐν ephormoûsi(n)	ἐφορμούσαις ephormoúsais	ἐφορμοῦσῐ / ἐφορμοῦσῐν ephormoûsi(n)
Accusative		ἐφορμοῦντᾰ ephormoûnta	ἐφορμοῦσᾰν ephormoûsan	ἐφορμοῦν ephormoûn		ἐφορμοῦντε ephormoûnte	ἐφορμούσᾱ ephormoúsā	ἐφορμοῦντε ephormoûnte		ἐφορμοῦντᾰς ephormoûntas	ἐφορμούσᾱς ephormoúsās	ἐφορμοῦντᾰ ephormoûnta
Vocative		ἐφορμῶν ephormôn	ἐφορμοῦσᾰ ephormoûsa	ἐφορμοῦν ephormoûn		ἐφορμοῦντε ephormoûnte	ἐφορμούσᾱ ephormoúsā	ἐφορμοῦντε ephormoûnte		ἐφορμοῦντες ephormoûntes	ἐφορμοῦσαι ephormoûsai	ἐφορμοῦντᾰ ephormoûnta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἐφορμούντως ephormoúntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.