ἔδοντες

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /é.don.tes/ → /ˈe.ðon.tes/ → /ˈe.ðon.des/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /é.don.tes/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈe.don.tes/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈe.ðon.tes/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈe.ðon.tes/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈe.ðon.des/

Participle

ἔδοντες • (édontes)

1. masculine nominative/vocative plural of ἔδων (édōn)

Noun

ἔδοντες • (édontes) m pl

1. Aeolic form of ὀδόντες (odóntes, “teeth”)