ἠΰκομος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɛː.ý.ko.mos/ → /iˈy.ko.mos/ → /iˈi.ko.mos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɛː.ý.ko.mos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e̝ˈy.ko.mos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /iˈy.ko.mos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /iˈy.ko.mos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /iˈi.ko.mos/

Adjective

ἠΰκομος • (ēǘkomos) m or f (neuter ἠΰκομον); second declension

1. Epic and Lyric form of εὔκομος (eúkomos, “lovely-haired”)

Declension

Second declension of ἠΰκομος; ἠΰκομον (Epic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		ἠΰκομος ēǘkomos	ἠΰκομον ēǘkomon		ἠϋκόμω ēükómō	ἠϋκόμω ēükómō		ἠΰκομοι ēǘkomoi	ἠΰκομᾰ ēǘkoma
Genitive		ἠϋκόμου / ἠϋκομοῖο / ἠϋκόμοιο / ἠϋκομόο / ἠϋκόμοο ēükómou / ēükomoîo / ēükómoio / ēükomóo / ēükómoo	ἠϋκόμου / ἠϋκομοῖο / ἠϋκόμοιο / ἠϋκομόο / ἠϋκόμοο ēükómou / ēükomoîo / ēükómoio / ēükomóo / ēükómoo		ἠϋκόμοιῐν ēükómoiin	ἠϋκόμοιῐν ēükómoiin		ἠϋκόμων ēükómōn	ἠϋκόμων ēükómōn
Dative		ἠϋκόμῳ ēükómōi	ἠϋκόμῳ ēükómōi		ἠϋκόμοιῐν ēükómoiin	ἠϋκόμοιῐν ēükómoiin		ἠϋκόμοισῐ / ἠϋκόμοισῐν / ἠϋκόμοις ēükómoisi(n) / ēükómois	ἠϋκόμοισῐ / ἠϋκόμοισῐν / ἠϋκόμοις ēükómoisi(n) / ēükómois
Accusative		ἠΰκομον ēǘkomon	ἠΰκομον ēǘkomon		ἠϋκόμω ēükómō	ἠϋκόμω ēükómō		ἠϋκόμους ēükómous	ἠΰκομᾰ ēǘkoma
Vocative		ἠΰκομε ēǘkome	ἠΰκομον ēǘkomon		ἠϋκόμω ēükómō	ἠϋκόμω ēükómō		ἠΰκομοι ēǘkomoi	ἠΰκομᾰ ēǘkoma
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		ἠϋκόμως ēükómōs			ἠϋκομώτερος ēükomṓteros			ἠϋκομώτᾰτος ēükomṓtatos
Notes:		Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.

Further reading

• “ἠΰκομος”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• ἠΰκομος in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963