ἠγαθοποίεες

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɛː.ɡa.tʰo.pǒi̯.e.es/ → /i.ɣa.θoˈpy.e.es/ → /i.ɣa.θoˈpi.e.es/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɛː.ɡa.tʰo.pǒi̯.e.es/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e̝.ɡa.tʰoˈpy.e.es/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /i.ɣa.θoˈpy.e.es/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /i.ɣa.θoˈpy.e.es/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /i.ɣa.θoˈpi.e.es/

Verb

ἠγᾰθοποίεες • (ēgathopoíees)

1. second-person singular imperfect active indicative of ἀγαθοποιέω (agathopoiéō)