ἠγαθοποιησάμεθα

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɛː.ɡa.tʰo.poi̯.ɛː.sá.me.tʰa/ → /i.ɣa.θo.py.iˈsa.me.θa/ → /i.ɣa.θo.pi.iˈsa.me.θa/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɛː.ɡa.tʰo.poi̯.ɛː.sá.me.tʰa/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e̝.ɡa.tʰo.py.e̝ˈsa.me.tʰa/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /i.ɣa.θo.py.iˈsa.me.θa/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /i.ɣa.θo.py.iˈsa.me.θa/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /i.ɣa.θo.pi.iˈsa.me.θa/

Verb

ἠγᾰθοποιησάμεθᾰ • (ēgathopoiēsámetha)

1. first-person plural aorist middle indicative of ἀγαθοποιέω (agathopoiéō)