ἠγαθοποιοῦντο

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /i.ɣa.θo.pyˈun.to/ → /i.ɣa.θo.piˈun.do/

• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e̝.ɡa.tʰo.pyˈun.to/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /i.ɣa.θo.pyˈun.to/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /i.ɣa.θo.pyˈun.to/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /i.ɣa.θo.piˈun.do/

Verb

ἠγαθοποιοῦντο • (ēgathopoioûnto)

1. third-person plural imperfect mediopassive indicative contracted of ἀγαθοποιέω (agathopoiéō)