ἠγαπήκοιτε

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɛː.ɡa.pɛ̌ː.koi̯.te/ → /i.ɣaˈpi.cy.te/ → /i.ɣaˈpi.ci.te/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɛː.ɡa.pɛ̌ː.koi̯.te/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e̝.ɡaˈpe̝.ky.te/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /i.ɣaˈpi.cy.te/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /i.ɣaˈpi.cy.te/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /i.ɣaˈpi.ci.te/

Verb

ἠγᾰπήκοιτε • (ēgapḗkoite)

1. second-person plural perfect active optative of ἀγαπάω (agapáō)