ἠγγέλετον

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɛːŋ.ɡé.le.ton/ → /iɲˈɟe.le.ton/ → /iɲˈɟe.le.ton/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɛːŋ.ɡé.le.ton/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e̝ŋˈɡe.le.ton/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /iɲˈɟe.le.ton/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /iɲˈɟe.le.ton/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /iɲˈɟe.le.ton/

Verb

ἠγγέλετον • (ēngéleton)

1. second-person dual aorist active indicative of ἀγγέλλω (angéllō)