ἠγγέλκοιτον

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɛːŋ.ɡél.koi̯.ton/ → /iɲˈɟel.cy.ton/ → /iɲˈɟel.ci.ton/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɛːŋ.ɡél.koi̯.ton/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e̝ŋˈɡel.ky.ton/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /iɲˈɟel.cy.ton/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /iɲˈɟel.cy.ton/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /iɲˈɟel.ci.ton/

Verb

ἠγγέλκοιτον • (ēngélkoiton)

1. second-person dual perfect active optative of ἀγγέλλω (angéllō)