ἠγγαρευσάμην

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /iŋ.ɡa.reɸˈsa.min/ → /iŋ.ɡa.refˈsa.min/

• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e̝ŋ.ɡa.rewˈsa.me̝n/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /iŋ.ɡa.reɸˈsa.min/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /iŋ.ɡa.refˈsa.min/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /iŋ.ɡa.refˈsa.min/

Verb

ἠγγαρευσάμην • (ēngareusámēn)

1. first-person singular aorist middle indicative of ἀγγαρεύω (angareúō)