ἠγγερεύοντο

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɛːŋ.ɡe.rěu̯.on.to/ → /iɲ.ɟeˈre.βon.to/ → /iɲ.ɟeˈre.von.do/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɛːŋ.ɡe.rěu̯.on.to/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e̝ŋ.ɡeˈre.won.to/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /iɲ.ɟeˈre.βon.to/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /iɲ.ɟeˈre.von.to/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /iɲ.ɟeˈre.von.do/

Verb

ἠγγερεύοντο • (ēngereúonto)

1. third-person plural imperfect mediopassive indicative of ἀγγαρεύω (angareúō)