ἠγγερεύου

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɛːŋ.ɡe.rěu̯.uː/ → /iɲ.ɟeˈre.βu/ → /iɲ.ɟeˈre.vu/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɛːŋ.ɡe.rěu̯.uː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e̝ŋ.ɡeˈre.wu/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /iɲ.ɟeˈre.βu/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /iɲ.ɟeˈre.vu/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /iɲ.ɟeˈre.vu/

Verb

ἠγγερεύου • (ēngereúou)

1. second-person singular imperfect mediopassive indicative of ἀγγαρεύω (angareúō)