ἠξιωμένον

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɛːk.si.ɔː.mé.non/ → /ik.si.oˈme.non/ → /ik.si.oˈme.non/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɛːk.si.ɔː.mé.non/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e̝k.si.oˈme.non/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ik.si.oˈme.non/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ik.si.oˈme.non/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ik.si.oˈme.non/

Participle

ἠξῐωμένον • (ēxiōménon)

1. inflection of ἠξῐωμένος (ēxiōménos):
   1. neuter nominative/accusative/vocative singular
   2. masculine accusative singular