ἠπειρώταις

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɛː.peː.rɔ̌ː.tai̯s/ → /i.piˈro.tɛs/ → /i.piˈro.tes/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɛː.peː.rɔ̌ː.tai̯s/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e̝.piˈro.tɛs/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /i.piˈro.tɛs/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /i.piˈro.tes/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /i.piˈro.tes/

Noun

ἠπειρώταις • (ēpeirṓtais)

1. dative plural of ἠπειρώτης (ēpeirṓtēs)