ἠπειρώτης

Ancient Greek

edit

Etymology

edit

From ἤπειρος (ḗpeiros, mainland) +‎ -της (-tēs, masculine demonymic suffix).

Pronunciation

edit
 

Noun

edit

ἠπειρώτης (ēpeirṓtēsm (genitive ἠπειρώτου); first declension

  1. landsman
  2. mainland dweller, mainlander

Inflection

edit

Coordinate terms

edit

Further reading

edit