ἰσοδίαιτοι

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /i.so.dí.ai̯.toi̯/ → /i.soˈði.ɛ.ty/ → /i.soˈði.e.ti/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /i.so.dí.ai̯.toi̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /i.soˈdi.ɛ.ty/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /i.soˈði.ɛ.ty/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /i.soˈði.e.ty/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /i.soˈði.e.ti/

Adjective

ἰσοδίαιτοι • (isodíaitoi)

1. masculine/feminine nominative/vocative plural of ἰσοδίαιτος (isodíaitos)