ἵζων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /híz.dɔːn/ → /ˈi.zon/ → /ˈi.zon/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /híz.dɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈ(h)i.zon/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈi.zon/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈi.zon/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈi.zon/

Participle

ἵζων • (hízōn) m (feminine ἵζουσᾰ, neuter ἵζον); first/third declension

1. present active participle of ἵζω (hízō)

Declension

First and third declension of ἵζων; ἵζουσᾰ; ἵζον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἵζων hízōn	ἵζουσᾰ hízousa	ἵζον hízon		ἵζοντε hízonte	ἱζούσᾱ hizoúsā	ἵζοντε hízonte		ἵζοντες hízontes	ἵζουσαι hízousai	ἵζοντᾰ hízonta
Genitive		ἵζοντος hízontos	ἱζούσης hizoúsēs	ἵζοντος hízontos		ἱζόντοιν hizóntoin	ἱζούσαιν hizoúsain	ἱζόντοιν hizóntoin		ἱζόντων hizóntōn	ἱζουσῶν hizousôn	ἱζόντων hizóntōn
Dative		ἵζοντῐ hízonti	ἱζούσῃ hizoúsēi	ἵζοντῐ hízonti		ἱζόντοιν hizóntoin	ἱζούσαιν hizoúsain	ἱζόντοιν hizóntoin		ἵζουσῐ / ἵζουσῐν hízousi(n)	ἱζούσαις hizoúsais	ἵζουσῐ / ἵζουσῐν hízousi(n)
Accusative		ἵζοντᾰ hízonta	ἵζουσᾰν hízousan	ἵζον hízon		ἵζοντε hízonte	ἱζούσᾱ hizoúsā	ἵζοντε hízonte		ἵζοντᾰς hízontas	ἱζούσᾱς hizoúsās	ἵζοντᾰ hízonta
Vocative		ἵζων hízōn	ἵζουσᾰ hízousa	ἵζον hízon		ἵζοντε hízonte	ἱζούσᾱ hizoúsā	ἵζοντε hízonte		ἵζοντες hízontes	ἵζουσαι hízousai	ἵζοντᾰ hízonta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἱζόντως hizóntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.