ὑστέρησις

Ancient Greek

Etymology

From ὑστερέω (husteréō, “to come late, to occur later”) +‎ -σῐς (-sis, nominal suffix).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /hys.té.rɛː.sis/ → /ysˈte.ri.sis/ → /isˈte.ri.sis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /hys.té.rɛː.sis/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)ysˈte.re̝.sis/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ysˈte.ri.sis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ysˈte.ri.sis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /isˈte.ri.sis/

Noun

ὑστέρησῐς • (hustérēsis) f (genitive ὑστερήσεως); third declension

1. Synonym of ὑστέρημᾰ (hustérēma).

Inflection

Third declension of ἡ ὑστέρησῐς; τῆς ὑστερήσεως (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ ὑστέρησῐς hē hustérēsis	τὼ ὑστερήσει tṑ husterḗsei	αἱ ὑστερήσεις hai husterḗseis
Genitive	τῆς ὑστερήσεως tês husterḗseōs	τοῖν ὑστερησέοιν toîn husterēséoin	τῶν ὑστερήσεων tôn husterḗseōn
Dative	τῇ ὑστερήσει têi husterḗsei	τοῖν ὑστερησέοιν toîn husterēséoin	ταῖς ὑστερήσεσῐ / ὑστερήσεσῐν taîs husterḗsesi(n)
Accusative	τὴν ὑστέρησῐν tḕn hustérēsin	τὼ ὑστερήσει tṑ husterḗsei	τᾱ̀ς ὑστερήσεις tā̀s husterḗseis
Vocative	ὑστέρησῐ hustérēsi	ὑστερήσει husterḗsei	ὑστερήσεις husterḗseis
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• → English: hysteresis

References

• “ὑστέρησις”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press