𐰚𐰃𐰘𐰃𐰚

Old Turkic edit

Etymology edit

Inherited from Proto-Turkic *keyik (deer). Cognate with Chuvash кайӑк (kajăk, bird), Turkish geyik, Uzbek kiyik, Khakas киик (kiik).

Noun edit

𐰚𐰃𐰘𐰃𐰚 (kéyik)

  1. herbivorous wild animals, game, prey, deer
    • 9th century CE, Irk Bitig, Omen 31
      𐰉𐰺𐰽:𐰚𐰃𐰘𐰃𐰚:𐰭𐰚𐰀:𐰢𐰭𐰚𐰀:𐰉𐰺𐰢𐰃𐰾
      bars:kéyik:eŋke:meŋke:barmïš
      A tiger went to look for game and prey.

References edit