Béarlóir

Irish

Etymology

From Béarla (“the English language”) +‎ -óir (agent suffix) (compare Manx Baarleyr).

Noun

Béarlóir m (genitive singular Béarlóra, nominative plural Béarlóirí)

1. English-speaker, Anglophone

Declension

Declension of Béarlóir

Third declension

Bare forms: Case Singular Plural Nominative Béarlóir Béarlóirí Vocative a Bhéarlóir a Bhéarlóirí Genitive Béarlóra Béarlóirí Dative Béarlóir Béarlóirí

Forms with the definite article: Case Singular Plural Nominative an Béarlóir na Béarlóirí Genitive an Bhéarlóra na mBéarlóirí Dative leis an mBéarlóir don Bhéarlóir leis na Béarlóirí

Derived terms

• Béarlóireacht f (“(act of) speaking English”)

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
Béarlóir	Bhéarlóir	mBéarlóir
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Further reading

• Ó Dónaill, Niall (1977) “Béarlóir”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
• Entries containing “Béarlóir” in English-Irish Dictionary, An Gúm, 1959, by Tomás de Bhaldraithe.