Bilgin

See also: bilgin

Turkish

Pronunciation

• IPA^(key): /bilˈɟin/

Proper noun

Bilgin

1. a male given name which means "pundit"

Declension

    declension of Bilgin

	singular	plural
nominative	Bilgin	Bilginler
accusative	Bilgin'i	Bilginleri
dative	Bilgin'e	Bilginlere
locative	Bilgin'de	Bilginlerde
ablative	Bilgin'den	Bilginlerden
genitive	Bilgin'in	Bilginlerin

    possessive of Bilgin

	singular	plural
benim (my)	Bilgin'im	Bilginlerim / Bilgin'lerim
senin (your)	Bilgin'in	Bilginlerin / Bilgin'lerin
onun (his/her/its)	Bilgin'i	Bilginleri / Bilgin'leri
bizim (our)	Bilgin'imiz	Bilginlerimiz / Bilgin'lerimiz
sizin (your)	Bilgin'iniz	Bilginleriniz / Bilgin'leriniz
onların (their)	Bilgin'i / Bilginleri / Bilgin'leri	Bilginleri / Bilgin'leri