Birecik

English

Alternative forms

• Birejik

Etymology

From Turkish Birecik.

Proper noun

Birecik

1. a town of Şanlıurfa Province of Turkey, on the River Euphrates

Translations

town in Turkey

• Armenian: Պիրեճիկ (Pirečik)
• Turkish: Birecik (tr)

Anagrams

• brickie

Turkish

Birecik ilçesi

Etymology

From Ottoman Turkish بيره جك, from Ancient Greek Βίρθα (Bírtha).

Pronunciation

• IPA^(key): /bi.ɾe.dʒik̟/

Proper noun

Birecik

1. A town and district of Şanlıurfa, Turkey

Declension

    declension of Birecik

	singular	plural
nominative	Birecik	Birecikler / Birecik'ler
accusative	Birecik'i	Birecikleri / Birecik'leri
dative	Birecik'e	Bireciklere / Birecik'lere
locative	Birecik'te	Bireciklerde / Birecik'lerde
ablative	Birecik'ten	Bireciklerden / Birecik'lerden
genitive	Birecik'in	Bireciklerin / Birecik'lerin

    possessive of Birecik

	singular	plural
benim (my)	Birecik'im	Bireciklerim / Birecik'lerim
senin (your)	Birecik'in	Bireciklerin / Birecik'lerin
onun (his/her/its)	Birecik'i	Birecikleri / Birecik'leri
bizim (our)	Birecik'imiz	Bireciklerimiz / Birecik'lerimiz
sizin (your)	Birecik'iniz	Birecikleriniz / Birecik'leriniz
onların (their)	Birecik'i / Birecikleri / Birecik'leri	Birecikleri / Birecik'leri

Derived terms

• Birecikli