Cihan

See also: cihan

Turkish

Etymology

From Persian جهان (jahân, “world, universe”).

Pronunciation

• IPA^(key): /d͡ʒiˈhan/

Proper noun

Cihan

1. a male given name from Persian

Declension

    declension of Cihan

	singular	plural
nominative	Cihan	Cihanlar
accusative	Cihan'ı	Cihanları
dative	Cihan'a	Cihanlara
locative	Cihan'da	Cihanlarda
ablative	Cihan'dan	Cihanlardan
genitive	Cihan'ın	Cihanların

    possessive of Cihan

	singular	plural
benim (my)	Cihan'ım	Cihanlarım / Cihan'larım
senin (your)	Cihan'ın	Cihanların / Cihan'ların
onun (his/her/its)	Cihan'ı	Cihanları / Cihan'ları
bizim (our)	Cihan'ımız	Cihanlarımız / Cihan'larımız
sizin (your)	Cihan'ınız	Cihanlarınız / Cihan'larınız
onların (their)	Cihan'ı / Cihanları / Cihan'ları	Cihanları / Cihan'ları