1906, Egbert H. M. Beekman, Geschiedenis der systematische Mineralogie, 's-Gravenhage: [s.n.], →OCLC, page 129:
[…]de oxydische verbindingen der metalen toch vertoonen onder elkaar, evenals de chloor-, jood-, zwavel- en fosforverbindingen veel meer gelijkenis in fysische en chemische eigenschappen dan de verbindingen van een en hetzelfde metaal met zuurstof, chloor, jodium, zwavel en fosforus.
8th c., Jan Hendrik Hessels, editor, An eight-century Latin-Anglo-Saxon glossary, preserved in the library of Corpus Christi College, Cambridge (ms. no. 144), Cambridge: Cambridge University Press, published 1890, →OCLC, page 57:
1884, Minton Warren, “On Latin glossaries, with especial reference to the Codex Sangallensis 912”, in Transactions and proceedings of the American Philological Association[1], volume 15, Cambridge: John Wilson and Son, published 1885, →ISSN, page 137:
The fact that in the Romance languages ferre was supplanted by portare makes the following glosses significant: […] F 179 fosforus: lucemportans.
1894, Friedrich Stolz, Historische Grammatik der lateinischen Sprache (overall work in German), Leipzig: B. G. Teubner, →OCLC, page 620:
[…] während, wie ja auch im Texte oben ausgeführt ist, ph schon verhältnissmässig frühzeitig zu f wurde. Bemerkenswerth ist die inschriftlich mehrfach belegte vierfache Schreibweise für Pospor(us), Phosphor(us), daher in Glossen Fosforus, Posphor(us) Posforus, Phosporus.
1894, Corpus scriptorum ecclesiasticorum latinorum, volume 30, Vindobonae [u.a.]: Academia Litterarum Caesarae Vindobonensis, →OCLC, pages 126, n. 220–224:
ergo ubi Nolanis Felix ut stella tenebris fulsit ab ore dei ueniens uerbumque medendi ore gerens, tamquam uenturo sole serenus in matutino laetum iubar exserit ortu Phosphorus occiduisque nouus praefulget in astris nuntius instantis cessura nocte diei: […] 223 fosforusAD[…]