Clazomenae
Latin edit
Etymology edit
From Ancient Greek Κλαζομεναί (Klazomenaí).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /klaːzˈzo.me.nae̯/, [kɫ̪äːz̪ˈd̪͡z̪ɔmɛnäe̯]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /kladˈd͡zo.me.ne/, [kläd̪ˈd̪͡z̪ɔːmene]
Proper noun edit
Clāzomenae f pl (genitive Clāzomenārum); first declension
Declension edit
First-declension noun, with locative, plural only.
Case | Plural |
---|---|
Nominative | Clāzomenae |
Genitive | Clāzomenārum |
Dative | Clāzomenīs |
Accusative | Clāzomenās |
Ablative | Clāzomenīs |
Vocative | Clāzomenae |
Locative | Clāzomenīs |
Derived terms edit
References edit
- Clazomenae in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- “Clazomenae”, in William Smith, editor (1854, 1857), A Dictionary of Greek and Roman Geography, volume 1 & 2, London: Walton and Maberly