Latin

edit

Etymology

edit

Borrowed from Ancient Greek Κραννών (Krannṓn).

Pronunciation

edit

Proper noun

edit

Crannōn f sg (genitive Crannōnis); third declension

  1. Crannon

Declension

edit

Third-declension noun, with locative, singular only.

Case Singular
Nominative Crannōn
Genitive Crannōnis
Dative Crannōnī
Accusative Crannōnem
Ablative Crannōne
Vocative Crannōn
Locative Crannōnī
Crannōne

Descendants

edit
  • English: Crannon
  • Italian: Crannone