Durağan
See also: durağan
Turkish
editEtymology
editFrom dur- (“to stop, to halt, to stand still”) + -ağan.
Pronunciation
editProper noun
editDurağan
Declension
edit declension of Durağan
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | Durağan | Durağanlar / Durağan'lar |
accusative | Durağan'ı | Durağanları / Durağan'ları |
dative | Durağan'a | Durağanlara / Durağan'lara |
locative | Durağan'da | Durağanlarda / Durağan'larda |
ablative | Durağan'dan | Durağanlardan / Durağan'lardan |
genitive | Durağan'ın | Durağanların / Durağan'ların |
possessive of Durağan
singular | plural | |
---|---|---|
benim (my) | Durağan'ım | Durağanlarım / Durağan'larım |
senin (your) | Durağan'ın | Durağanların / Durağan'ların |
onun (his/her/its) | Durağan'ı | Durağanları / Durağan'ları |
bizim (our) | Durağan'ımız | Durağanlarımız / Durağan'larımız |
sizin (your) | Durağan'ınız | Durağanlarınız / Durağan'larınız |
onların (their) | Durağan'ı / Durağanları / Durağan'ları | Durağanları / Durağan'ları |
Derived terms
editFurther reading
edit- “Durağan”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu