Wiktionary

durmak

Turkish edit

Etymology edit

From Ottoman Turkish طورمق (durmak), from Proto-Turkic *tur- (“to stand”). Cognate with Kazakh тұру (tūru), Turkmen durmak, Crimean Tatar turmaq, Uzbek turmoq, Uyghur تۇرماق (turmaq), Azerbaijani durmaq, Tatar turu, Chuvash тӑр (tăr), etc.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /duɾmɑk/
  • Audio(file)

Verb edit

durmak (third-person singular simple present durur)

  1. to stop
    Yağmur durdu.
    The rain stopped.
  2. to stand; to sit still; to remain
  3. to last; to continue to be

Conjugation edit

Conjugation of durmak (aorist in -V⁴r)

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive durmak
impersonal participle imperfective duran
perfective durmuş
prospective duracak
personal participle non-prospective durduğum durduğun durduğu durduğumuz durduğunuz durdukları
prospective duracağım duracağın duracağı duracağımız duracağınız duracakları
verbal noun durma
way of doing duruş
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist dururum durursun durur dururuz durursunuz dururlar
imperfective duruyorum duruyorsun duruyor duruyoruz duruyorsunuz duruyorlar
past perfective durdum durdun durdu durduk durdunuz durdular
imperfective duruyordum duruyordun duruyordu duruyorduk duruyordunuz duruyorlardı (or duruyordular)
future duracağım duracaksın duracak duracağız duracaksınız duracaklar
inferential perfective durmuşum durmuşsun durmuş durmuşuz durmuşsunuz durmuşlar
aorist dururmuşum dururmuşsun dururmuş dururmuşuz dururmuşsunuz dururlarmış (or dururmuşlar)
imperfective duruyormuşum duruyormuşsun duruyormuş duruyormuşuz duruyormuşsunuz duruyorlarmış
conditional simple dursam dursan dursa dursak dursanız dursalar
perfective dursaydım dursaydın dursaydı dursaydık dursaydınız dursaydılar
optative durayım durasın dura duralım durasınız duralar
progressive durmaktayım durmaktasın durmakta durmaktayız durmaktasınız durmaktalar
necessitative durmalıyım durmalısın durmalı durmalıyız durmalısınız durmalılar
imperative dur dursun durun dursunlar
Positive interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist durur muyum? durur musun? durur mu? durur muyuz? durur musunuz? dururlar mı?
imperfective duruyor muyum? duruyor musun? duruyor mu? duruyor muyuz? duruyor musunuz? duruyorlar mı?
past perfective durdum mu? durdun mu? durdu mu? durduk mu? durdunuz mu? durdular mı?
imperfective duruyor muydum? duruyor muydun? duruyor muydu? duruyor muyduk? duruyor muydunuz? duruyorlar mıydı?
future duracak mıyım? duracak mısın? duracak mı? duracak mıyız? duracak mısınız? duracaklar mı?
inferential perfective durmuş muyum? durmuş musun? durmuş mu? durmuş muyuz? durmuş musunuz? durmuşlar mı?
aorist durur muymuşum? durur muymuşsun? durur muymuş? durur muymuşuz? durur muymuşsunuz? dururlar mıymış?
imperfective duruyor muymuşum? duruyor muymuşsun? duruyor muymuş? duruyor muymuşuz? duruyor muymuşsunuz? duruyorlar mıymış?
conditional simple dursam mı? dursan mı? dursa mı? dursak mı? dursanız mı? dursalar mı?
perfective dursa mıydım? dursa mıydın? dursa mıydı? dursa mıydık? dursa mıydınız? dursalar mıydı?
progressive durmakta mıyım? durmakta mısın? durmakta mı? durmakta mıyız? durmakta mısınız? durmaktalar mı?
necessitative durmalı mıyım? durmalı mısın? durmalı mı? durmalı mıyız? durmalı mısınız? durmalılar mı?
Negative declarative
infinitive durmamak
impersonal participle imperfective durmayan
perfective durmamış
prospective durmayacak
personal participle non-prospective durmadığım durmadığın durmadığı durmadığımız durmadığınız durmadıkları
prospective durmayacağım durmayacağın durmayacağı durmayacağımız durmayacağınız durmayacakları
verbal noun durmama
way of doing durmayuş
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist durmam durmazsın durmaz durmayız durmazsınız durmazlar
imperfective durmuyorum durmuyorsun durmuyor durmuyoruz durmuyorsunuz durmuyorlar
past perfective durmadım durmadın durmadı durmadık durmadınız durmadılar
imperfective durmuyordum durmuyordun durmuyordu durmuyorduk durmuyordunuz durmuyorlardı
future durmayacağım durmayacaksın durmayacak durmayacağız durmayacaksınız durmayacaklar
inferential perfective durmamışım durmamışsın durmamış durmamışız durmamışsınız durmamışlar
aorist durmazmışım durmazmışsın durmazmış durmazmışız durmazmışsınız durmazlarmış
imperfective durmuyormuşum durmuyormuşsun durmuyormuş durmuyormuşuz durmuyormuşsunuz durmuyorlarmış
conditional simple durmasam durmasan durmasa durmasak durmasanız durmasalar
perfective durmasaydım durmasaydın durmasaydı durmasaydık durmasaydınız durmasaydılar
optative durmayayım durmayasın durmaya durmayalım durmayasınız durmayalar
progressive durmamaktayım durmamaktasın durmamakta durmamaktayız durmamaktasınız durmamaktalar
necessitative durmamalıyım durmamalısın durmamalı durmamalıyız durmamalısınız durmamalılar
imperative durma durmasın durmayın durmasınlar
Negative interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist durmaz mıyım? durmaz mısın? durmaz mı? durmaz mıyız? durmaz mısınız? durmazlar mı?
imperfective durmuyor muyum? durmuyor musun? durmuyor mu? durmuyor muyuz? durmuyor musunuz? durmuyorlar mı?
past perfective durmadım mı? durmadın mı? durmadı mı? durmadık mı? durmadınız mı? durmadılar mı?
imperfective durmuyor muydum? durmuyor muydun? durmuyor muydu? durmuyor muyduk? durmuyor muydunuz? durmuyorlar mıydı?
future durmayacak mıyım? durmayacak mısın? durmayacak mı? durmayacak mıyız? durmayacak mısınız? durmayacaklar mı?
inferential perfective durmamış mıyım? durmamış mısın? durmamış mı? durmamış mıyız? durmamış mısınız? durmamışlar mı?
aorist durmaz mıymışım? durmaz mıymışsın? durmaz mıymış? durmaz mıymışız? durmaz mıymışsınız? durmazlar mıymış?
imperfective durmuyor muymuşum? durmuyor muymuşsun? durmuyor muymuş? durmuyor muymuşuz? durmuyor muymuşsunuz? durmuyorlar mıymış?
conditional simple durmasam mı? durmasan mı? durmasa mı? durmasak mı? durmasanız mı? durmasalar mı?
perfective durmasa mıydım? durmasa mıydın? durmasa mıydı? durmasa mıydık? durmasa mıydınız? durmasalar mıydı?
progressive durmamakta mıyım? durmamakta mısın? durmamakta mı? durmamakta mıyız? durmamakta mısınız? durmamaktalar mı?
necessitative durmamalı mıyım? durmamalı mısın? durmamalı mı? durmamalı mıyız? durmamalı mısınız? durmamalılar mı?

Derived terms edit

References edit

  • “durmak”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
  • Redhouse, James W. (1890) “طورمق”, in A Turkish and English Lexicon‎[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1254
  • Avery, Robert et al., editors (2013), The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=durmak&oldid=78890933"