Dzioboń

Polish

Etymology

From dziobać +‎ -oń.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈd͡ʑɔ.bɔɲ/
• Rhymes: -ɔbɔɲ
• Syllabification: Dzio‧boń

Proper noun

Dzioboń m pers

1. a male surname

Declension

Declension of Dzioboń

	singular	plural
nominative	Dzioboń	Dzioboniowie
genitive	Dziobonia	Dzioboniów
dative	Dzioboniowi	Dzioboniom
accusative	Dziobonia	Dzioboniów
instrumental	Dzioboniem	Dzioboniami
locative	Dzioboniu	Dzioboniach
vocative	Dzioboniu	Dzioboniowie

Proper noun

Dzioboń f (indeclinable)

1. a female surname