Güngören
Turkish edit
Etymology edit
From gün (“day”) + gören (“seer”).
Pronunciation edit
Proper noun edit
Güngören
Declension edit
declension of Güngören
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Güngören | Güngörenler / Güngören'ler |
| accusative | Güngören'i | Güngörenleri / Güngören'leri |
| dative | Güngören'e | Güngörenlere / Güngören'lere |
| locative | Güngören'de | Güngörenlerde / Güngören'lerde |
| ablative | Güngören'den | Güngörenlerden / Güngören'lerden |
| genitive | Güngören'in | Güngörenlerin / Güngören'lerin |
possessive of Güngören
| singular | plural | |
|---|---|---|
| benim (my) | Güngören'im | Güngörenlerim / Güngören'lerim |
| senin (your) | Güngören'in | Güngörenlerin / Güngören'lerin |
| onun (his/her/its) | Güngören'i | Güngörenleri / Güngören'leri |
| bizim (our) | Güngören'imiz | Güngörenlerimiz / Güngören'lerimiz |
| sizin (your) | Güngören'iniz | Güngörenleriniz / Güngören'leriniz |
| onların (their) | Güngören'i / Güngörenleri / Güngören'leri | Güngörenleri / Güngören'leri |